De Nisargadatta Gita – 2e druk
Je enige kapitaal is het ‘ik ben’. Het is het enige middel waarmee de gecompliceerdheid van het leven tot eenvoud is terug te brengen. Het ‘ik ben’ is in iedereen en het schept voortdurend nieuwe vormen.
In de non-dualistische literatuur wordt de lezer geïnspireerd om zich niet te verliezen in zelfbeschouwing, niet op te gaan in de dualiteit ‘ik – en de ander’ of ‘ik – en de wereld’.
Nisargadatta geeft als hulp om die staat te bereiken het verblijven in het ‘ik ben’. Vanuit die staat, die je ook zou kunnen omschrijven als je ‘ware natuur’ of ‘oorspronkelijke staat’, ontvouwt het leven zich zoals het zich ontvouwt – er is een rusten in zijn.
De Gita is verzorgd en van commentaar voorzien door Pradeep Apte.
De vertaling en inleiding is van Wybe van der Kemp
Myrna E. –
Ik ben ermee gestopt mezelf vragen te stellen, wat wel, wat niet, wat mogelijk, wat onmogelijk..
Dat gaat allemaal over de toekomst, maar er is geen toekomst, en ook geen verleden, er is alleen maar nu.
geplaatst op 21-10-2010 door Myrna E.
Rian –
Zelfreflectie is een grote last, een grote sta in de weg. Het belemmert een mens om echt aanwezig te zijn, en daar doet hij zichzelf en zijn naaste omgeving zeer mee te kort. Dat leidt tot schuldgevoelens, en dat leidt weer tot nog meer zelfreflectie, en dat leidt weer tot een nog groter gevoel van tekort te schieten, en zo gaat het maar door. Hoe daar te komen, in het ‘ik ben’, het ijkt wel een geheim wat maar voor weinigen te kennen is.
geplaatst op 09-10-2010 door Rian