Het vierde kunstmedicijn
Ik ben een vrouw, 57 jaar. Vanaf mijn prille jeugd tot de dag van vandaag ervaar ik moeite om werkelijk mijn plek hier op aarde, in dit leven, te ervaren. Vaak voel ik gemakkelijker de grote verbinding, vanuit een ziel met meerdere incarnaties.
Het toont zich de laatste 15 jaar letterlijk fysiek in woonplekken door asociale buren die me bedreigen, aanvallen (3de keer nu). Uiteindelijk verhuis ik dan maar weer omdat ik me geïntimideerd voel en er geen antwoord op heb. Het is meer dan geheel ‘geaard’ of ‘ aanwezig zijn’, er is iets met ‘mijn plek’.
Sophia
Het beeld en je uitleg (‘de binnenkant van de wereld is opengevouwen’) geeft de platte foto enorme diepte ….. opeens ben ik in de wereld, en niet erop zoals ik er eerst naar keek. Dat geeft een diep gevoeld verschil. O …. wat mooi. Het is alsof de wereld me in haar armen sluit, omhult, ik erin ben. En ik merk dat ik met ‘wereld’ de Aarde bedoel. Om van daaruit in de wereld te zijn. Dat is wat je beeld me doet, nu.
geplaatst door Sophia