De methodeloze methode

Auteur•Hans Korteweg

Het is ook voor mij een merkwaardig thema: methodeloze methode. Het is niet een lezing die ik van te voren kan uitschrijven, dan kom ik in een paradox terecht. Als ik ga uitschrijven: de methodeloze methode is dit: punt 1, punt 2, punt 3. waar is dan het methodeloze gebleven. Dus dat brengt mij in een spanningsveld waarin het zowel gaat om het communiceren met jullie, het overdragen van gedegen kennis en tegelijkertijd vrije improvisatie. Die twee horen bij elkaar. Dat vind ikzelf ook het plezierigste, dus dat sluit goed aan.

Een van mijn methodes tegenwoordig is dat ik elke middag slaap. Dat is een methode. Het voordeel van die methode is dat je twee ochtenden hebt. De dagen worden dubbel dus. De ochtenden zijn tamelijk kort, maar het zijn toch twee ochtenden.

Als mijn kinderen mij vroeger vroegen om een verhaal te vertellen zei ik „noem maar drie woorden waar het over moet gaan‟. En dan zeiden ze bijvoorbeeld „schilder, politieman en Terschelling‟. Dan was ik gedwongen om in dat kader mijn verhaal te vertellen. Dat dwingt en tegelijk is het ook hulp want je weet waar je het over moet hebben. Zo ga ik het nu ook doen. Ik ga jullie niet drie woorden vragen maar van wat me te binnen schiet, wat me de laatste tijd heeft bezig gehouden aan grote teksten, neem ik drie teksten en die laat ik opstapje zijn voor mij lezing. Daarbij refereer ik ook aan de traditie waarin ik sta. Ik laat me daardoor bepalen en ik improviseer op die thema‟s.

Ik weet nog niet precies wat ik ga kiezen, maar ik weet een ding zeker: ik begin met dèr Mouw, een Nederlandse dichter die negentig jaar geleden overleden is. Hij is een tamelijk onbekende dichter, maar ik lees hem met veel plezier omdat hij zo geestig is en zo fijnzinnig. De regel die ik wil voorlezen van dèr Mouw is deze:

Ik ben Brahman maar we zitten zonder meid.