Het geheim van samenwerking

Auteur•Hans Korteweg

Hoe ontstaat samenwerking? Is het een keuze? Is het toeval? Of is het een natuurlijk proces? Waardoor wordt samenwerking vruchtbaar? Maar bovenal: hoe zie ik het eigenlijk, als ik kijk naar onze samenwerking?

Ik vind het genade. Om te beginnen ervaar ik dankbaarheid. Niet, wat je bij een keuze kunt hebben: trots, of bij een natuurlijk proces: “Goh, wat zit ik lekker in de flow”. Dankbaarheid; als ik Hanneke en Jaap zie en terugkijk naar hoe we gezocht hebben, hoe we bezig zijn geweest, en elkaar geholpen hebben; als ik vooral heel egocentrisch kijk naar wat zij voor mij hebben mogelijk ge-maakt, dan voel ik steeds weer dankbaarheid. En volgens mij is dat principe van dankbaarheid, wanneer je praat over samenwerking, een bijzonder belangrijk principe. Want dankbaarheid is zowel horizontaal, van mij naar deze twee, in relatie, als ook verticaal, van mij naar het leven, van mij naar het wonder dat het zo is, van mij naar eenheid. Naar dat onbekende dat mij in mijn leven, net zoals ieder ander mens, steeds weer stuwt, aanzet in een richting die ik wel in me kan voelen, maar waarvan ik niet de vervulling, voorspellend, voor me kan zien. Ik kan wel de bewegingen voelen, als een onrust soms, als een verlangen, als een honger of een irritatie, maar ik weet niet waar dat in uitmondt. In die zin ben ik – en is volgens mij ieder mens – instrumenteel ten aanzien van het leven. En in dat instrumenteel zijn ben ik door niemand zo geholpen als door deze twee. Het is in dankbaarheid naar hen dat ik een dankbaarheid voel naar het leven. Daarin ben ik trots. Het is in dankbaarheid dat ik zeg: “Niet alleen zij hebben dat gedaan, ik heb het ook geklaard tot nu toe, door dik en door dun.” Dit is wat mij betreft voor vanavond het uitgangspunt van wat samenwer-king is.

Samenwerking is niet alleen dat je je verbindt rond een taak – dat is het ook: we hebben een taak op ons genomen, we zijn een project aangegaan – maar het is bovenal dat je, terwijl je in de wereld staat en daarin werkzaam bent, tegelijkertijd ervaart dat je niet-wetend bent en dat je voortkomt uit leven.