Imaginatie

Auteur•Hans Korteweg

Imaginatie. Een boeiend onderwerp waar ik me al heel lang mee bezig houd. De vraag is waarom overkomen mij dingen en waarom overkomen ze me steeds weer en in hoeverre ben ik debet aan dat deze dingen mij steeds weer overkomen? Doe ik daar zelf iets aan of is dat noodlot, toeval of nog iets anders?

Die vraag stelt iedereen zichzelf die bewust zijn leven gaat. Ik heb aan dit onderwerp een aantal publicaties gewijd en ik ben er door de tijd heen enigszins anders over gaan denken.

Ik moet iets vertellen over mijn wereldbeeld, mijn kijk op het leven, voordat ik daarin de imaginatie plaats. Als beginpunt zie ik eenheid, eenheid in mijn omgang met mensen om me heen, met u vanavond, met mijn leerlingen, met mensen die met vragen bij mij komen. Ik kijk niet wat voor type mensen het zijn en ik stel geen diagnose. Ik bied geen methode of een stuk daarvan aan.

Dat wil niet zeggen dat ik geen taal spreek. Ik gebruik de taal van de karakterstructuren of de taal van de chakra’s maar als ik dat doe spreek ik vanuit eenheid en niet tegen eenheid in.

Dat is belangrijk. Ik weet wat ik doe, ik bereid me voor, weet wat ik wil vertellen, ik schrijf en ik lees. Maar ik weet dat ik het dan moet loslaten en ik weet dat ik hier kom, dat ik hoop dat jullie er zijn en jullie ken ik niet.

Waar het dan over gaat is dít. Dit wat er nu is, dat is iets nieuws. Dat is wat ontstaat in deze situatie. Deze woorden die ik nu spreek, heb ik van te voren niet herkauwd. Ik heb me niet voorgenomen om dit van te voren te benoemen.

Maar ik ben wel goed geprepareerd en vanuit de preparatie ontstaat er hoop ik, een wisselwerking waarin er iets gebeurt waar ik zelf ook blij mee ben omdat het voor mij ook nieuw is. Wat er ontstaat noem ik het veld en daarin vervul ik de functie van spreker te zijn.

En jullie hebben ook een functie, jullie hebben een bedrag betaald en luisteren. Maar daar eindigt het niet, want het is geen bioscoop, daarmee begint het. Dan ontstaat er een wisselwerking die bewust kan worden.