…voor inspiratie, levenswijsheid en bezinning

Man en vrouw

AuteurHans Korteweg

Het is een moeilijk en ook riskant thema, ‘man en vrouw’.

In de inleiding schreef ik:

Onze wereld is een wereld van dualiteit. Dat valt niet zo op, juist omdat het zo eigen is aan het aardse bestaan. Wat het meest nabij is zie je gemakkelijk over het hoofd.

Toen ik dat schreef, ‘wat het meest nabij is, zie je gemakkelijk over het hoofd’ moest ik aan Lawrence denken, een bioloog die prachtige boeken over dieren heeft geschreven. Hij vertelt dat op een van de toegangsgangen van het vossenhol een gans genesteld had en zat te broeden. De vos ging dagelijks door die gang. Als hij terugkwam, al dan niet met buit, stapte hij over het nest, hij vatte dat nest niet op als iets wat hij objectief kon zien maar als iets wat bij zijn levenssfeer hoorde. Dat vond ik een goed voorbeeld van hoe wij mensen dat ook doen. Ik moet daar vaak aan denken als mensen zeggen: ’het dringt nu ineens tot mij door dat mijn ouders…’ of ‘dat de buurt waarin ik woonde… ‘

Uit mijn inleiding:

Veel oerverhalen, zoals het scheppingsverhaal in Genesis, handelen over het ontstaan van dualiteit en de gevolgen daarvan. Dualiteit van licht en donker, van goed en kwaad en, niet te vergeten, van man en vrouw. Over deze dualiteit van man en vrouw gaat de lezing. Over de strijd tussen de seksen en evenzeer over de liefde. Over wat er van hen wordt gevraagd om te komen tot, zoals het in de mystieke traditie wordt genoemd, een heilig huwelijk. Een vereniging waarbij vrouw en man, man en vrouw zich liefdevol en creatief met elkaar verbinden zonder iets van hun eigenheid te verloochenen.

Ik zei al in het begin: het is riskant en moeilijk. Ook omdat het dichtbij staat. We zijn allemaal een van de twee. En dat zijn we al zo lang als we ons kunnen herinneren. Onze eerste herinneringen vinden plaats in een van de twee. Dus op het moment dat je ik begon te zeggen en je eerste herinneringen begonnen te komen, was je al een meisje of een jongen, een man of een vrouw. En in die eerste herinneringen is al opgenomen hoe het is om dat te zijn. Elke cultuur, elke familie denkt op een bepaalde manier over man en vrouw zijn en van het eerste moment af zit dat erin, ´jongens doen dit wel en dat niet´ en ´je bent al een echt vrouwtje´. En wat daar onder verstaan wordt is heel impliciet in de familie. Dat is niet iets wat apart wordt benoemd maar wat helemaal in het systeem is opgenomen, onze identiteit wortelt daarin. Die wortelt in de man of vrouw die je bent zolang je je kunt herinneren, meningen en opvattingen die je daarover hebt. En als iemand daaraan gaat morrelen, en dat gebeurt in een relatie, zeker in een seksuele relatie, dan komt al heel snel Leiden in last, dan ontstaan er al heel snel problemen. Want er is een zekerheid daar die te maken heeft met identiteit, met zoals je jezelf beschouwt en zoals ook je gesanctioneerd bent, geheiligd door je omgeving vanaf het allereerste moment. Het is heel moeilijk om daarin objectief naar je zelf te kijken en ook om er objectief over te praten en daarover uit te wisselen. In de afgelopen honderd jaar is er veel strijd geweest over wat mannen en vrouwen zijn. En vaak in algemene termen. Eerst was het vanzelfsprekend dat het verschil tussen man vrouw iets is dat in de hersenen zit, dat staat vast bij de poort.

 

0 beoordelingen op: Man en vrouw

Er zijn nog geen beoordelingen.

Wees de eerste om “Man en vrouw” te beoordelen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *