Oorzaak van het lijden

Auteur•Hans Korteweg

Beste lezer,

Dit artikel heeft een merkwaardige ontwikkeling doorgemaakt. Het begon

als een schotschrift en het lijkt nu de opmaat tot een boek te zijn. Ik begon

te schrijven vanuit verontwaardiging over de domheid en het narcisme van

‘de mensen’, maar toen ik eenmaal de draad te pakken had, merkte ik dat

ik er helemaal geen zin in had om te schrijven over domme en narcistische

mensen en al helemaal niet voor domme en narcistische mensen. Ik wilde

schrijven voor mensen die zich net zoals ik fundamentele vragen stellen,

voor de leukste mensen en niet voor de stomste. Ik ben niet geïnteresseerd

in mensen die zich rondwentelen in zekerheden en zich verkocht hebben

aan een methode of een systeem. Ik richt mij op swingende mensen met

een onderzoekende geest.

Toen ik besefte voor wie ik eigenlijk aan het schrijven was, drong het tot

mij door dat mijn thema ruimer was dan ik mij aanvankelijk had voorgesteld.

Mijn onderzoek richtte zich niet alleen op het geloof dat het lijden van

de mens is terug te voeren tot pijnlijke gebeurtenissen uit de kindertijd en dat de

mens gelukkig kan worden wanneer deze ‘kinderpijn’ wordt doorleefd en opgelost.

Het ging mij ook en vooral om een instelling, een cultuur, waarbij het

bovengenoemde geloof ka-rikaturale vormen kan aannemen. Het werd

mij duidelijk dat ik deze cultuur in brede lijnen moest schetsen, voordat

ik nader kon ingaan op mijn oorspron-kelijke thema.

Ik had mij voorgesteld dat ik los uit de pols een kritisch schotschrift zou

schrijven van zo’n vijf, zes pagina’s. Het is nu een redelijk gedegen stuk

geworden van dertig pagina’s, gegroepeerd rond een tekst uit het Evangelie

van Johannes. Het stuk heet niet meer De kleren van de keizer, maar De

oorzaak van het lijden. Het is niet af. Het is zoals ik al zei de opmaat tot een

boek. Niet een boek tegen iets, maar een boek over iets. Ik vermoed dat

het drie hoofdstukken zijn van een boek over de methodeloze methode.

Het schotschrift is een brief geworden. Een brief aan mensen die op de

grens staan, die zowel de onmetelijkheid kennen, het on-middel-lijke, als

de liefde gestalte wensen te geven in tijd en ruimte.

Een vriendelijke groet,

Hans Korteweg