Sprookjes en liefde

Auteur•Hans Korteweg

Sprookjes, ik heb dat in mijn aankondiging geschreven, liggen heel dicht tegen dromen aan. Zoals dromen heel dicht tegen sprookjes aan liggen. Ik was daarnet rustig in een kamertje waar allemaal kindertekeningen waren opgehangen. Daar hing ook een tekening van Char, dat is een hele mooie tekening waar je een tuin ziet daarin een bloemenboom en rechtsonder staat een wezentje – wat zou het zijn een mens? – bovenin vliegt een vogel zoals dat hoort en boven de vogel daar staat ook een zonnetje.

En terwijl ik kijk ontstaat eigenlijk een sprookje. Wat Char, die hier ergens woont – 8 jaar oud, tekent is een sprookje, een verhaal dat in hem leeft en wat hij getekend heeft op een niet-lineaire manier. Wij volwassenen zijn geneigd om lineair naar de zaken te kijken. Het één tegenover het ander te stellen en steeds weer te willen vertalen. En dan zijn we geneigd om van een droom te vragen wat betekent of van een sprookje ‘wat betekent het nou eigenlijk?’. Terwijl dat waar een sprookje uit voortkomt hetzelfde is als waar kunst uit voortkomt. Dat betekent om te beginnen niet iets. Dat is om te beginnen een verhaal waar je het best mee kan omgaan door het mee te vertellen of opnieuw te vertellen of op een andere manier te vertellen. Dat in plaats van dat je meteen probeert te duiden, het in te persen in het conceptuele stelsel dat wij met elkaar hebben opgebouwd.

Ik zat na te denken hoe mijn geschiedenis met sprookjes is en ondertussen zat ik naar de tekening van Char te kijken. Ik vind het zelf een heel erg goed verhaal, het is bijna een sprookjesverhaal dus ik begin daarmee.

Toen mijn moeder van mij in verwachting was in 1942 kreeg ze een ontzettende trek in sla. In die oorlogsjaren was er natuurlijk moeilijk aan sla te komen maar mijn moeder had een tamelijk sterke persoonlijkheid en mijn vader wist elke dag wel een krop sla op de kop te tikken en die verslond ze vertelde ze me later. Ik denk dat ieder van ons wel verhalen hoorde van hoe het was tijdens de bevalling of hoe het was erna. Dat zijn eigenlijk sprookjes die over jou gaan. Maar wat mijn moeder ook wilde naast sla was een ander voedsel.