Overeenkomsten tussen de twee oorlogen

De oorlogen in Oekraïne en de Gazastrook vertonen, zonder dat we ons daar direct bewust van zijn, grote overeenkomsten die een boodschap voor de wereld vormen. In wezen zijn deze conflicten een strijd tussen denken en voelen.

Denken en voelen zijn elkaars tegenpolen [Jung] en strijden om voorrang, vooral in deze twee oorlogen. Opvallend is ook dat buitenstaanders allemaal hun eigen visie hebben en die luid en duidelijk laten horen; dit is een van de kenmerken van een conflict tussen denken en voelen.

De oorsprong hiervan is terug te vinden in de geografische ligging van beide oorlogsgebieden. Rusland bevindt zich zowel in Europa als in Azië, wat heeft geleid tot een zekere schizofrene ondoorgrondelijkheid die maar weinig mensen écht begrijpen. In de oorlog met Oekraïne is Rusland enorm bang om Oekraïne en andere landen aan zijn westelijke grenzen kwijt te raken. Het land denkt niet zonder deze gebieden te kunnen, niet in de laatste plaats omdat veel grote denkers en schrijvers uit de Russische geschiedenis daar vandaan kwamen, zoals Dostojewski, Tolstoj, Toergenjev en Poesjkin – meestal afkomstig uit het Europese deel van Rusland

Israël wil onder alle omstandigheden ‘het Beloofde Land’ behouden, dat het in 1948 kreeg toegewezen (net zoals Poetin streeft naar een groot Rusland). Dat de Joden dit land kregen, had zijn oorsprong in zowel de oude geschiedenis [Bijbel] als in de schuldgevoelens in Europa over de Holocaust. Europa had lange tijd heimelijk antisemitisme getolereerd, waarvan Hitler gebruikmaakte. Bij dit besluit werd echter nauwelijks rekening gehouden met de bevolking die er op dat moment woonde en van haar land werd beroofd.

Tijdens deze oorlog maakt het leeftijdspunt in de horoscoop van de Staat Israël [14 mei 1948] een oppositie met de maansknoop. Hierdoor komt oud zeer (zuidelijke maansknoop) naar boven, wat samenhangt met diepgewortelde gevoelens in de volksziel. De zuidelijke maansknoop staat in het teken Schorpioen, dat onbewust een venijnige werking kan hebben. Op dit moment [februari 2025] vormt hetzelfde leeftijdspunt een conjunctie met Cheiron – de niet-geheelde wond in de ziel!

Een van de kwaliteiten van het Joodse volk is hun sterke denkvermogen. (NB: Denk bijvoorbeeld aan Albert Einstein, die ook Joods was.) Hierdoor is het moeilijk om gevoel op te brengen voor de Palestijnen. (NB: Einstein waarschuwde destijds al voor dit dilemma, wat hem nog meer tot een groot denker maakte, los van zijn baanbrekende ontdekkingen.)

Het lijkt erop dat Israël op een bepaalde manier de gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog heeft verdrongen en deze, als gevolg daarvan, projecteert op de Palestijnen. Hoe schrijnend het ook is, dit vormt een voorbeeld van hoe denken en voelen in wezen elkaars tegenstanders kunnen zijn.
Israël ligt in het Midden-Oosten, een regio die fungeert als een overgangsgebied tussen onbewuste en bewuste krachten. Het land worstelt met de vraag hoe het een eerlijk beleid kan vinden dat de balans bewaart tussen denken en voelen.

Een soortgelijk vraagstuk speelt in Rusland, waar een diepgeworteld gevoel leeft dat Europa hen niet als een volwaardige partner beschouwt. Het mislukte communisme heeft hierin ongetwijfeld een grote rol gespeeld. Strikt genomen is sociaal bewustzijn – waar het communisme in zijn zuivere vorm voor staat – de energie van de toekomst (het Watermantijdperk). Echter, dit ideaal is op gruwelijke wijze mislukt, omdat het destijds nog niet écht begrepen kon worden.

Alle denkproblematiek die in de wereld leven, worden in de zogenaamde overgangscontinenten uitgespeeld. De vraag is wat moeten we hier van leren? Het antwoord is vrij eenvoudig: we moeten in deze twee oorlogen die nu gaande zijn, rekening houden met het feit dat ons gevoel ons vaak in de steek laat en in het onbewuste zit, en daardoor gevoelloos kan zijn. De valkuil van het gevoelloos worden speelt in beide oorlogen. De holocaust wordt op de Palestijnen geprojecteerd en Rusland projecteert zijn verdriet van er niet bij te horen. En om het nog wat breder te trekken; ons denken over zekerheden in Europa maakt ons momenteel gevoelloos voor emigranten.

Neem je nu Amerika waar Trump de vertegenwoordiger van is, dan denkt hij heel eenvoudig dat je alle problemen, zomaar kunt oplossen als je dit echt wilt. Dit bleek afgelopen week weer eens toen hij met een oplossing kwam voor de oorlog in Palestina. Vrijwel iedereen vond het idee absurd en dent dat het hem om groot economisch gewin gaat, zich uitdrukkend in geld/gewaarwording/de onbewuste kant van de wil. Maar ook hier gaat het om een kortzichtigheid van het onbewuste dat niet geïntegreerd is in het leven zelf. Immers de rijken worden steeds rijker en de armen steeds armer zoals vorige week in dagblad Trouw weer eens werd vermeld. Zo zie je dat nog iedereen in zijn eigen (continentale) visie gevangen zit; dit maakt de geopolitiek zo ingewikkeld maar ook zichtbaar en oplosbaar als je van deze gedachtegang wilt toelaten!

Klik hier voor de website van Wilma ter Mull