Verplichte quarantaine

Minister de Jonge van Volksgezondheid, bedacht deze week een verplichte quarantaine voor mensen die besmet zijn met het Corona virus. Een rigoureuze maatregel om controle te houden op de toenemende besmettingen en het naleven van de regels. De behoefte aan controle wordt in onze maatschappij de laatste decennia steeds groter en is een verschijnsel dat actueel veel te maken heeft met de Saturnus/Pluto conjunctie, aan het begin van dit jaar. Immers, Saturnus gaat onder meer over beperking, en Pluto gaat over controle willen houden op bepaalde zaken en drijft dit zo op de spits dat het absurdistische vormen aanneemt.

Door deze strenge maatregel ontstaat er een tegenbeweging waardoor mensen zich niet meer willen laten testen en zich niet meer aan de regels houden; iets wat juist averechts werkt. Persoonlijk vind ik het symbolisch dat een CDA minister (christelijke partij) met dit plan komt. Het doet me denken aan mijn christelijke opvoeding waar het thema: ‘jij zult niet…!’ vaak centraal staat. Toch ben ik persoonlijk een voorstander voor het massaal testen, maar om een heel andere reden.
Stel, je zou iedereen als dat organisatorisch mogelijk zou zijn testen, dan zou het wel eens kunnen zijn dat je je te pletter schrikt hoeveel mensen besmet zijn. Zaak is wel, dat je er geen consequenties of maatregelen aan verbindt want dat veroorzaakt stress. Je zou dan ontdekken dat lang niet iedereen even veel last van de besmetting heeft. Zelf heb ik dat ervaren: ik ken mensen in mijn omgeving (Brabant) die de besmetting hebben gehad en enkel wat milde klachten hebben gehad en eigenlijk helemaal niet echt lang ziek zijn geweest en ook geen verdere klachten er aan overgehouden hebben.
Op dit moment zijn er veel besmettingen geconstateerd, maar wanneer je naar de tabellen van het RIVM kijkt, zie je relatief weinig ziekenhuisopnamen en doden, in tegenstelling tot dit voorjaar; atmosfeer en planetaire standen van de planeten veranderen het virus ook. Het is een gebrek van de wetenschap om te denken dat dit virus een statisch gegeven is; immers het is zelfs begonnen met een mutatie (lees verandering) van vleermuis naar zoogdier.
In mijn boek: Ziekte een weg naar bewustzijn maar ook in mijn vorige boek: Dementie de ziekte van het verleden  probeer ik duidelijk te maken dat een ziekte die je krijgt geen noodlotsleer is. Sterker nog, ik denk dat de grote angsten die nu geactiveerd worden door verplichte quarantaine, maken dat er in het collectief onbewuste van de mensheid vooral stress en angst wordt geactiveerd, en juist die twee factoren zijn, zo weet zelfs de wetenschap, ziekmakend.

Wat verontrustend is is dat de hedendaagse gezondheidszorg losgekoppeld is van het levensverhaal van de betreffende mens. Ik maak dit mee toen ik laatst een poging deed om bij een huisarts mijn neiging tot hoge bloeddruk te bespreken. Ik vertelde hem dat ik jaren onder stressvolle omstandigheden heb geleefd en dat ik via een collega van mijn echtgenoot een middel had gekregen dat de bloeddruk temperde; het medicijn dat ik zo nu en dan gebruik was op. Het was de eerste keer dat ik bij hem kwam en ik vertelde welk middel ik van de collega van mijn echtgenoot voorgeschreven had gekregen. Wat was zijn reactie: hij vroeg niet naar mijn stressfactor, hij schreef een goedkoper middel voor van hetgeen ik oorspronkelijk wel eens gebruikte, zonder me dit te vertellen, ik ontdekte het pas bij de apotheek, en hij nam niet eens mijn bloeddruk op (waar ik trouwens wel blij om was want ik voelde me zo ongemakkelijk dat mijn bloeddruk zeker omhoog was geschoten wat weer de nodige spanningen zou veroorzaken). Kortom binnen de (voorgeschreven) tien minuten stond ik weer buiten.
Denk niet dat ik deze huisarts veroordeel; hij staat hier in de omgeving als een goede arts bekend. Doordat hij goed is, volgens de algemene norm, staat hij onder enorme druk (lange wachtlijst) en levert zonder het te weten steeds meer in op de voorsprong die we door de moderne gezondheidszorg door de eeuwen heen hebben verworven.

Kern van dit verhaal: wij zijn als mens geen ding, ga op zoek naar het persoonlijke verhaal achter de mens en je zult ontdekken dat ieder anders reageert op een virus. Wat er nu gebeurt? Er is een enorme angstcultuur ontstaan die op zichzelf al ziekteverwekkend is. Ik ben geen viruswaanzin fan, ik denk dat deze ziekte veel meer filosofisch benaderd zou moeten worden en veel meer gekeken moet worden naar het collectief onbewuste van het betreffende land. Opvallend is in deze ook dat ieder land een geheel eigen aanpak/beleid en ook verschillende cijfers van besmettingen en doden heeft; een en ander kan gewoon niet eenduidig geduid worden. Luchtvervuiling, de uitbuiting van de aarde; de wrede exploitatie van de dierenwereld, zijn allemaal onderwerpen die we in ons zelfonderzoek mee zouden moeten nemen wanneer we nadenken over waarom we dit virus wereldwijd hebben gekregen.

Het is in mijn ogen niet toevallig dat de naam van dit virus, Corona, ook de naam van de kring om de Zon is, en dat de Zon de hoogste vorm van bewustzijn is. Dit virus is een kans om anders te leren kijken naar onze samenleving en bovenal naar ons zelf!