Een veel gehoorde klacht in tijden van crisis is, dat er zoveel boze mensen zijn. Mensen die zich niet aan de gestelde regels houden en een grote bek geven als ze aangesproken worden op iets. Nu is het zo, dat dit een tendens is die al veel langer gaande is en niet alleen toegeschreven kan worden aan de crisis van nu. De uitspraak ‘korte lontjes’ wordt al langer gebruikt om aan te geven dat de moderne mens niet meer alles pikt wat hem of haar wordt voorgeschoteld.
Als je nadenkt over tijden van crisis, hoe men b.v. in WOII met weerstanden omging, dan zie je dat er een groot verschil is in tolerantie. Terwijl wat wij meemaken, eigenlijk maar een fractie is van wat mensen in WOII meemaakten. De vraag die rijst is: zijn wij dan zoveel mondiger en krachtiger geworden. Het antwoord is volgens mij: neen! Dit zal de lezer wellicht verwonderen maar de oorzaak van onze korte lontjes zit hem volgens mij in heel iets anders.
Na de ontdekking van 1930 van Pluto hebben de mensen die vanaf die tijd geboren werden, een heel ander bewustzijn meegekregen dan de mensen die daarvoor zijn geboren. Toen Pluto ontdekt werd aan de hemel, ontstond er een eerste aanzet voor het bewustzijn van de vrije wil. Dit had in aanvang tot gevolg dat de mensen die vóór 1930 geboren werden deze verandering in de evolutie waarnamen maar dit moeilijk in hun systeem konden integreren; met andere woorden: zij hadden er geen zintuig voor. Wat zij voelden was een sterk gevoel van onrust; dit werd bij mensen die gevoelig hiervoor waren, (lees gecompliceerde aspecten met Pluto) geprojecteerd op hun medemens. Gevaarlijk werd het als deze mensen leiderschap opeisten zoals: Adolf Hitler, Stalin en Mao Zedong; zij wilden ook die vrije wil, maar zetten deze om in dictatuur. Een ander moest naar hun luisteren en daardoor werd hun wil als het ware in korte tijd versterkt en verwezenlijkt. De ander moest willen wat zij ook wilden NB. Adolf Hitler had Neptunus conjunct Pluto; Stalin had Mars oppositie Pluto en Mao Zedong Neptunus conjunct Pluto oppositie Mercurius: De twintigste eeuw is daarom de meest gewelddadige eeuw allertijden, geworden.
Maar er is nog een factor! De bioloog/architect/astroloog A.T. Mann bespreekt kernachtig in een dun overzichtelijk boekje: Alles over reïncarnatie Uitgever Strengholt of in het Engels uitgebreider: The Divine Life Astrology waarin hij weergeeft dat vanuit de DNA opbouw van de mens overeenkomsten zijn met de dierenriemtekens en dat er door de evolutionaire ontwikkeling van de mens heen, een soort versnelling in bewustzijn optreedt. Zo had de mensheid 50.000 jaar nodig om één keer de dierenriemtekens te doorlopen om bewustzijn voor alle dierenriemtekens te krijgen. Beginnende 48.000 v. Chr. en eindigend in 1950 van de vorige eeuw. Dit proces verloopt niet gelijkmatig maar versnelt zich in ieder teken vanaf het dierenriemteken ram. Die versnelling is in de twintigste eeuw zo snel geworden, dat vanaf 1950 tot 2000 in slechts 50 jaar, de gehele dierenriem wordt doorlopen en die versnelling gaat nog steeds zo door ook in de 21ste eeuw.
Dientengevolge gaat het reïncarneren van zielen ook sneller omdat herkenbare energieën uit vorige levens sneller langskomen waarop de ziel onbewust reageert, met alle gevolgen van dien. Wanneer de theorie van Mann klopt, dan heeft bijna iedereen die nu leeft, ook een incarnatie gehad in de negentiende of twintigste eeuw. Omdat de herinnering relatief kort geleden is, en de twintigste eeuw zo gewelddadig is geweest, zijn deze zielen tot de tanden toe gewapend en halen van allerlei traumatische herinneringen uit het onbewuste en mengen dit met het huidige bewustzijn en zien dit als hun specifieke waarheid. Dit is waarschijnlijk de motor achter de zogenaamde complotdenkers; zij zijn in contact met hun getraumatiseerde verleden (slachtoffers van de holocaust, communisme alles wat in de twintigste eeuw passeerde) en vertalen dit naar de situatie van nu. En, omdat het onbewuste zich altijd in bizarre beelden manifesteert (denk aan dromen) gelooft men heilig in zijn eigen stelling.
Wat nu zo ingewikkeld is, is dat in elke complotgedachte toch een kern van waarheid zit. Aan de moderne mens is het de opdracht om daarmee te leren omgaan. Dit bereik je niet, zoals psychologen die zich recentelijk over dit onderwerp bogen, door de complotdenkers belachelijk te maken maar door met mensen die een uitgesproken visie hebben, in gesprek te gaan. Als je goed luistert zit in hun (heftige) overtuigingen vaak een asymmetrisch verband met een geschiedenis uit het recente verleden. In mijn boek: Het Collectief geheugen: Het verleden met zijn invloed in het heden (deel 1 en 2) ga ik dieper op dit onderwerp in. Eén en ander wordt ook zichtbaar in de (maansknoop) horoscoop; de plaats waar iets heftigs gebeurde wordt zichtbaar door gebruik te maken van de Astrocartografie. In mijn onlinecursus bespreek ik deze theorie; deze is nu in de Herfstaanbieding.
