…voor inspiratie, levenswijsheid en bezinning

Archive for the ‘Artikel’ Category

Onze oorspronkelijke staat – een bespreking van Win Bück

Onlangs verscheen ‘Onze oorspronkelijke staat, terugkeer naar natuurlijke religie’ van Hein Thijssen, een heruitgave van zijn tweede boek ‘De andere god’ uit 2005 dat al lange tijd niet meer verkrijgbaar was. Ik had dit in een vorige blog (zie 20 mei 2019) al aangekondigd. Eind dit jaar verschijnt Hein’s eerste en bekendste boek ‘Leeg en bevrijd’ in een heruitgave en onder dezelfde titel.

Ik heb tot nu toe op deze site voornamelijk inzichten gedeeld uit ‘Leeg en bevrijd’. De verschijning van ‘Onze oorspronkelijke staat’ is natuurlijk een mooie aanleiding om aan dit tweede, verdiepende boek van Hein Thijssen een aparte boekbespreking te wijden.

Verdiepend, omdat Hein in dit boek, met name in de eerste helft, zijn beleving van die andere god (die je ook onze oorspronkelijke staat kunt noemen) nader uitwerkt middels verschillende beschouwingen en bespiegelingen. Hij verwijst er ook wel naar als ‘het naamloze’. Bijzonder verhelderend vond ik Hein’s interpretatie en toepassing van de inzichten uit de kwantumfysica; de ene keer gedraagt energie zich als golf, een ander moment als deeltje. Volkomen paradoxaal en onbegrijpelijk. Even paradoxaal en onbegrijpelijk als het besef dat je oneindige, grenzeloze ruimte en Bewustzijn bent en tegelijkertijd dit concrete leven ervaart met alle up’s en down’s. Je bent beide. En ze zijn niet verschillend van elkaar. Het is één naadloos, integraal gebeuren dat niet te scheiden is. Het wezen van nondualiteit.

Hein geeft ter illustratie hiervan een prachtige uiteenzetting weer van Nobelprijswinnaar León Lederer, die ik de lezer niet wil onthouden:

Als je door een etalageruit kijkt dan gaat een groot deel van het zonlicht dat van je gezicht afkomt als een golf dwars door de ruit heen en je ziet de man daar bezig een etalagepop aan te kleden. Maar tegelijkertijd gedraagt dat licht zich ook als deeltjes, want die gaan niet door de ruit heen, maar botsen tegen het glas terug, waardoor je je spiegelbeeld in de ruit ziet. Twee onverenigbare activiteiten in een en hetzelfde verschijnsel, want iets kan toch niet tegelijkertijd materie en ‘niet-materie’ zijn? (p. 29)

Wat ik in deze illustratie ook zo bijzonder vind is dat genoemd verschijnsel voor ons in onze beleving zo doodgewoon en vanzelfsprekend is, maar eigenlijk ongelofelijk verwonderlijk is. Zou het met onze alledaagse werkelijkheid en ‘Onze oorspronkelijke staat’ misschien ook zo gewoon en tegelijk wonderlijk zijn? Voor Hein is dat geen vraag meer.

In de tweede helft van het boek gaat Hein dieper in op de ontdekkingen en inzichten van de Amerikaanse psychiater Dr. Arthur Janov, die hij hier voor het eerst noemt. In ‘Leeg en bevrijd’ had hij al verslag gedaan van het proces van het ontmantelen van zijn ego, dat hij ‘het systeem’ noemt, maar noemde hij niet expliciet de bron waaraan hij schatplichtig was. Dat doet hij hier expliciet wel.

Janov ontwikkelde in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw de zgn. Primal Therapy. Van hem is ook de term ‘oerschreeuw’ (Primal Scream) afkomstig, een hartverscheurende kreet die hij bij veel van zijn patiënten waarnam als samenballing en catharsis van alle onderdrukte pijnlijke gevoelens uit de kindertijd. Ik heb hierover al eerder geschreven in mijn eerste blog, ‘Herinneringen aan Hein’ (zie blog van 8 september 2017). Hein beschrijft Janov’s bevindingen uitgebreid en beschrijft ook hoe hij deze methode op zichzelf toepaste. Hij zag deze manier als een psychotherapeutisch equivalent van de eeuwenoude observaties en raadgevingen uit de Tao Teh Tsjing om pijnlijke gemoedstoestanden op natuurlijke wijze aan hun eind te laten komen door er niet tegen in verzet te gaan (zie mijn blog ‘De Tao van Hein’ van 10 oktober 2017).

Er kwam een voelproces op gang, een voelen van nooit gevoelde primaire behoeften en de pijnen en doodsangsten ervan, zaken die later in het integratieproces ter sprake komen. De tijd brak aan dat mijn hele wereld werd omgewoeld, maar waar ten slotte alles weer harmonisch werd samengevoegd. Er vond een algehele integratie in mij plaats, ofwel een algehele ‘religie’ (p.59).

In mijn eerste blog ‘Herinneringen aan Hein’ (8 september 2017) beschreef ik ter referentie ook enkele therapieën en benaderingen die veel op Janov’s therapie leken en/of nu nog actueel zijn. Ik verzuimde daarin melding te maken van de door Fokke Slootstra in Nederland ontwikkelde ‘Tools for life’ therapie en werd daarop door hem terecht (en gelukkig) geattendeerd. Inmiddels is dat in die blog rechtgezet en krijgt Fokke alsnog een eervolle vermelding in die opsomming. Voor wie geïnteresseerd is in deze ‘lijfelijke’ therapievorm verwijs ik naar zijn website http://www.verwondering.eu

In de laatste hoofdstukken van het boek pakt Hein de draad weer op van ‘het naamloze’ (zoals hij de andere god of onze oorspronkelijke staat ook noemt) en verbindt hij zijn bespiegelingen en inzichten uit de eerste helft van het boek met zijn terugkeer naar natuurlijke religie middels het therapeutische proces wat hij beschrijft.

Nogmaals lof voor Felix Erkelens van uitgeverij Juwelenschip om dit tweede boek van Hein Thijssen opnieuw uit te geven om zo het gedachtegoed van Hein te behoeden voor de vergetelheid. ‘Onze oorspronkelijke staat’ is een verdienstelijke opvolger van- en aanvulling op ‘Leeg en bevrijd’ dat eind dit jaar in heruitgave uitkomt.

Bron: http://www.leegenbevrijd.nl/boekbespreking-onze-oorspronkelijke-staat-van-hein-thijssen/

Gezonder oud door gezond dieet

Bijna iedereen weet wel dat je door gezond te eten een grotere kans hebt om gezonder oud te worden. Het klinkt misschien gek, maar hier was altijd weinig bewijs voor. Inmiddels is daar verandering in gekomen. De Italiaanse onderzoeker Valter Longo heeft 30 jaar lang onderzoek gedaan naar hoe je zo gezond mogelijk oud kan worden met een gezond dieet. In deze nieuwsbrief bespreken we zijn bevindingen.

Longo heeft vele studies gecombineerd die keken naar het voedingspatroon en de gezondheid van mensen van 100 jaar en ouder. Het doel is niet om te kijken naar hoe we zo oud mogelijk kunnen worden, maar hoe we zo vitaal mogelijk oud worden. We worden wel steeds ouder, maar vaak niet in goede gezondheid. Volgens de onderzoeker kunnen we met gemak 90 of 100 worden zonder klachten. De belangrijkste factor hierbij is ons dieet. Met alles wat we in ons mond stoppen, beïnvloeden we onze gezondheid. We kunnen onze gezondheid daarmee bevorderen of juist tegenwerken.

Simpele leefregels
Inmiddels zijn er tal van nutriënten ontdekt die veroudering kunnen remmen. Dat wat we wel eten is in zijn ogen net zo belangrijk als dat wat we niet eten. Longa heeft dan ook het Langlevendieet ontwikkeld. Uiteraard is er geen plek voor geraffineerde voeding. Hij raadt aan om te eten zoals onze voorouders. Hij schrijft een dieet voor zonder vlees van zoogdieren, maar wel met maximaal driemaal per week vis. Daarbij raadt hij aan om alleen vis te eten met veel omega 3 en vitamine B12 en weinig kwik. Dan kom je vanzelf uit bij wilde zalm, ansjovis, sardientjes, kabeljauw en forel. Andere bronnen van eiwit zijn eieren, gevogelte en peulvruchten. Van zuivel is hij geen fan. Hij is er een voorstander van om niet te overdrijven in de eiwitinname. Voor vetten is Longo niet bang, kies het liefst voor olijfolie en vetten uit noten. De sleutel naar gezond ouder worden is bij dit dieet om slechts twee keer per dag te eten in een tijdframe van 12 uur. Als richtlijn geeft hij dat je het beste kunt eten na 8 uur in de ochtend en voor 20 uur in de avond. Eet niks drie uur voor het slapengaan.

Eetmomenten beperkt
Afhankelijk van je gewicht kun je kiezen voor twee of drie eetmomenten op de dag. Mensen met overgewicht wordt aangeraden om 2 maal per dag te eten. Mensen die de neiging hebben om te dun te worden, kunnen beter 3 maal daags wat eten. In beide gevallen is een tussendoortje met weinig suiker geen probleem. Longo noemt een tussendoortje met 3 – 5 gram simpele koolhydraten en minder dan 100 kcal suikerarm.

Supplementen
In het dieet is er ook plek voor supplementen. Op de verpakking van supplementen wordt vrijwel altijd aangeraden om elke dag over te gaan tot het innemen ervan. Longo adviseert om slechts eenmaal per drie dagen een multivitamine te nemen om eventuele tekorten uit te sluiten. Elke dag is dus in zijn optiek niet nodig, omdat het voedingspatroon normaal gezien al voorziet in de benodigde nutriënten. Verder is er ook plek voor algenolie en psylliumvezels in dit dieet.

Verkeerde benzine
Bijna iedereen snapt dat als we verkeerde brandstof in de auto tanken, de motor dan beschadigd zal worden. Voor velen is het erg lastig om dit principe op mensen toe te passen. Wanneer we voedsel eten waar ons lichaam niet op is gebouwd, dan liggen (chronische) ziektes op de loer.

Vasten
Om gezond oud te worden raadt Longo aan om zo nu en dan 5 dagen te vasten. Dit geldt overigens alleen voor mensen die jonger zijn dan 70, geen ziekte hebben of ondervoed zijn. Wanneer mensen ouder zijn dan 70 en gezond, kan er nog steeds gevast worden, maar dan onder begeleiding van een professional. Door het vasten treedt er autofagie op, waardoor het lichaam regenereert en de kans op vele westerse ziektes verkleind wordt.

Wandelen
Naast eten en vasten is dagelijks één uur snelwandelen ook een belangrijke schakel in het op afstand houden van ziektes. Het beste kan dit gecombineerd worden met krachttraining. Maak er een gewoonte van om vooral de trap en fiets te pakken, zodat je op eigen kracht vooruitkomt.
Valter Longo is niet de minste onderzoeker. Hij heeft op dit moment 120 studies en artikelen in de medische literatuur gepubliceerd, die allen keken naar het effect van ons voedingspatroon op gezond ouder worden, kanker, insuline resistentie en chronische laaggradige ontstekingen (1). Zijn nieuwe boek Het langlevendieet vat dit in begrijpelijke taal samen. Mocht je hier meer over willen lezen, zie dan voor meer informatie het boek in onze webshop.

Gezonde groet,
Juglen Zwaan
aHealthylife.nl

Ik ben mezelf niet

bron: http://www.ardantimmer.nl/

Mannen

De laatste tijd komen er opvallend veel mannen voor een energetisch consult.
Het is altijd eervol wanneer iemand wat van zichzelf laat zien. Zowel in het echt als tijdens een energetisch consult. Voor veel vrouwen is de ‘ongeziene’ wereld vertrouwd terrein en zij weten er vaak aardig de weg. Voor mannen is dat anders en ik begin steeds beter te begrijpen waarom. Naast dat het angstig kan zijn als je ergens niet zo goed de weg weet, geeft het je ook het gevoel dat je tekort schiet. Omdat je dan afhankelijk bent van de welwillendheid van anderen om je te ‘gidsen’. Dat is voor veel mannen een onmogelijke positie om comfortabel mee om te gaan.

Van jongs af aan dien je ‘het’ als man zeker te weten en als je ‘het’ niet zeker weet moet je toch tenminste laten zien dat je er alles aan doet om tot een eindconclusie te komen. Het ontkennen van ongeziene dimensies van onze realiteit is by far de snelste manier om tot zo’n eindconclusie te komen. De mannen die ik spreek, willen dat echter niet (meer). Meestal komt deze wens op een punt dat er eindelijk rust en ruimte is om tijd alleen door te brengen, in stilte met zichzelf. Zoals na de verkoop van een bedrijf, na een scheiding, na een pensioen, na een ziekteperiode… etc.

Wat me opvalt is dat veel mannen kampen met een schaamte over wie ze nog meer zijn. Een schaamte over de persoonlijke delen die nog niet helder, afgebakend, gedefinieerd, of hapklaar zijn. Het gevolg is dat deze mannen een maatschappelijk masker hebben doorontwikkeld dat functioneert en waaraan een heleboel opgehangen is. Het masker is slechts een kopie van zichzelf. Ze laten de wereld een papieren versie van zichzelf zien; alsof die uitklap-poster hem op ware grootte voorstelt. Op het moment dat ze niet langer kunnen ontkennen dat ze het contact met hun echtheid missen, zit er niets anders op dan op zoek te gaan… Rugdekking voor het moment dat de uitklap-poster in elkaar zakt.

De ‘reparatie economie’ bestaat voornamelijk uit vrouwen maar de meeste vrouwen zijn helemaal niet in staat om mannen bij hun eigen hart te brengen. (De plek waar zij hun ‘echtheid’ kunnen vinden.) Zonder papieren versie van zichzelf kunnen mannen pas tot volle grootte komen.

De angst dat het ware mannen-‘ik’ een klein, onzeker jongetje is, dat niets voorstelt, weerhoudt veel mannen ervan om zichzelf volledig te laten kennen. Terwijl de mannen die ik zie juist prachtig, veelkleurig, multidimensionaal en warmhartig zijn, met een grote innerlijke diversiteit en diepgang. Veel meer dan ze in hun dagelijkse leven tonen aan de buitenwereld. Hun poster versie verbleekt naast die héle man.

De wereld heeft de héle man nodig. De man die contact met je maakt vanuit zijn volledigheid. De man die zich zonder zijn uitklap-poster groot voelt. Veel mannen hebben nog veel meer te geven dan ze denken.

Het ‘ontstaan’ van Ramana Maharshi over gewaarzijn

Het volgende is een kort verslag van het ontstaan van de vertaling van Guru Vachaka Kovai door de eindredacteur van het vertalerscollectief dat hier vele jaren aan heeft gewerkt.

Al enige decennia was ik op zoek naar wat echt belangrijk is in het leven, toen ik een jaar of twintig geleden op het spoor kwam van Ramana Maharshi, een indiase guru die zich van kinds af aan intensief met die zoektocht heeft beziggehouden. Tot zijn dood in 1950 verbleef hij, zonder enig bezit, aan de voet van de berg Arunachala bij het stadje Tiruvannamalai in Zuid-India en ontving daar zoekers van over de hele wereld.

Heel kort door de bocht is zijn overtuiging dat wij mensen onszelf te kort doen, doordat wij niet leven vanuit het ‘gewaarzijn’ dat we ten diepste zijn, maar ons tevreden stellen met een namaak-bewustzijn in de vorm van ons denken, waaraan wij in de loop van ons leven verslingerd zijn geraakt. Dit ‘ego-denken’ heeft ons, volgens Ramana, wijs gemaakt dat ik een lichaam ben met gedachten en gevoelens en dat ik geboren ben en ook weer dood moet. De zin van het leven, volgens Ramana Maharshi, is diepgaand onderzoeken wie ik werkelijk ben. Wanneer ik dat intensief en vasthoudend doe, dan kan het niet anders dan dat ik uiteindelijk ‘sterf’ als het individu dat ik denk te zijn, en weer één word met het Gewaarzijn dat ik in feite altijd al was.

Een Indiase dichter, een zekere Muruganar, tekende 30 jaar lang dagelijks uit de mond van de meester op wat hem van belang leek in verband met de vraag naar de zin van het leven. Hij gaf deze uitspraken weer in verzen die hij vervolgens op juistheid liet checken door meester Ramana zelf. Zo ontstond er tussen 1920 en 1950 langzamerhand een gezaghebbende bundel uitspraken van Ramana Maharshi in versvorm, de ‘Guru Vachaka Kovai’, een guirlande van uitspraken van de guru.

Een jaar of twintig geleden vond ik een Engelse vertaling van deze verzenbundel bij de toenmalige spirituele boekhandel Au Bout du Monde in Amsterdam. Ik werd er erg door gegrepen, omdat de verzen veel praktische psychologische handvatten aanreiken om los te komen van het dwingende denken dat ons klein houdt en vaak ook ongelukkig maakt.

Ik gaf het boek ook aan enkele vrienden en allen vonden de teksten zo inspirerend dat het idee ontstond om de verzen te gaan bestuderen en weer te geven in het Nederlands. Na enig zoeken vonden we nog twee andere Engelse vertalingen van de verzen met uitgebreide commentaren. Op basis van die drie beschikbare vertalingen begonnen we eind 2010 regelmatig bij elkaar te komen met een groepje van acht vrienden en een jaar later kwamen daar nog zeven andere vrienden bij.

Van 2010-2017 bestudeerden we in ongeveer 70 sessies iedere keer 20 verzen. Na elke sessie kwam ik als ‘eindredacteur’ middels een strenge redactie tot een ‘semi-definitieve’ vertaling die in de volgende sessie door de groep werd bijgesteld, voordat we weer aan een nieuwe serie van 20 verzen begonnen.

Deze bijeenkomsten waren behalve gezellig, voor ieder van ons ook erg inspirerend, omdat wat er aan de orde kwam heel precies uitnodigde om te onderscheiden wat meer tot het denken, tot het ego en het automatische behoort en wat meer tot het vibrerende, levende domein van Gewaarzijn. De teksten leerden ons keer op keer dat we naast het golfje aan de oppervlakte waarmee we zo bekend zijn, ook de peilloze oceaan daaronder zijn, waar we gedurende ons dagelijks leven meestal maar weinig weet van hebben.

Maar ook voor wie wel inziet dat wij uiteindelijk meer Gewaarzijn zijn dan bijvoorbeeld ons lichaam, is het niet makkelijk om daadwerkelijk vanuit dat inzicht te leven. Daarvoor is het ego met zijn automatische en dwingende denkreflexen veel te machtig. Om los te komen van het ego is het in de eerste plaats nodig telkens opnieuw in te zien hoe het ons gevangen houdt en dagelijks tijd vrij te maken om open te staan voor Gewaarzijn.

‘Het bekijken van het medicijn is niet voldoende’, zegt Ramana, ‘je moet het ook daadwerkelijk innemen.’ En niet één of twee keer, nee je moet dat inzicht keer op keer op je in laten werken, er mee oefenen, zoals je om een goeie pianist, zanger, medicus of wat dan ook te worden, flink moet studeren. En juist dit kan, zo is mijn ervaring, in hoge mate zin aan het leven geven.

In 2017 was de hele verzenbundel vertaald. Daarna heb ik nog een jaar besteed aan de definitieve redactie, mede aan de hand van een vierde vertaling direct uit het Tamil, die ik bij toeval ontdekte op internet. Deze maand is het boek uitgekomen bij Uitgeverij Juwelenschip onder de titel ‘Ramana Maharshi over Gewaarzijn’. De vreugdevolle voleinding van een langdurig project.

 

Gerard van Hooff
Eindredacteur

 

Over commitment tussen leraar en leerling

Teisho uitgesproken op 1 december 2018 voor de Zen Cirkel Lelystad door Maurice Genko Knegtel Roshi. Deel 2.

Roshi: Wat zoek je in een leraar? Is het verlangen, de vraag sterk genoeg om weerstanden te overwinnen? Ik kwam als academisch geschoold filosoof en voormalig lid van de kraakbeweging als student bij Genpo Roshi. Ik ben altijd zeer kritisch geweest naar mijn leraar en toch hebben we een intieme band met elkaar. Genpo was geen wetenschapper, hij was een sportman, een waterpolospeler op Olympisch niveau. Ik had een passie: ik wilde zien wat dit leven is, wie ik ben. Ik zocht een leraar in wie ik vertrouwen kon hebben, die mij kon helpen mijn blinde vlekken te ontdekken. Advaita vedanta, de Tibetanen noch de filosofie konden mij de antwoorden geven waarnaar ik zocht. Genpo is zo ongeveer het tegenovergestelde van mij, maar voor mijn zenweg was hij de ideale match. Hij was direct, werkte zonder omwegen, kon spiritueel bij mij binnenkomen, mij uitdagen.

Het is aan anderen nauwelijks uit te leggen wat je in zen nou precies doet, wat je hier vanmiddag hebt zitten doen. Het kan zeer ondersteunend zijn met mensen samen te komen die hetzelfde doen, zodat je niet alleen met deze diamant rondloopt. Dat vraagt een commitment aan de groep. Als we kijken naar gradaties, dan is de mate van commitment aan een leer of een groep nog wat anders dan het commitment aan een leraar. Een leraar kan je confronteren, dingen vragen, spiegelen. Een leraar kan bepaalde knoppen indrukken die niet prettig zijn. Het is de meest lastige vorm van commitment.

Student: Je moet ook durven leerling te zijn.

Roshi: Precies. Het betekent dat je je committeert aan elke kant van jezelf, kanten die je zelf liever niet ziet. Het echte committeren aan jezelf is onwijs moeilijk. Dat is waarom deze tradities zijn ontstaan, met deze leer, deze vormen van beoefening, met een leraar en beoefening in een groep. Daarin heb je bepaalde gradaties die je teruggeven wat je niet kunt of wilt onder ogen komen. Het echte committeren is het committeren aan jezelf. En daar hoort ook bij het inzicht krijgen in het sjoemelen dat je voortdurend doet. Sommigen zeggen: ik heb het leven als leraar. Dat is mooi, totdat het echt spannend wordt, en je iets tegenkomt wat je  toch liever niet onder ogen wilt komen. Dan wordt het sjoemelen. Een leraar houdt je strak.

Student: Het is ook een jezelf herinneren.

Roshi: Dat is de kern van dit pad, jezelf herinneren wie je bent. We zijn als mens een meester om onszelf een rad voor ogen te draaien. Wat mij op mijn weg zette, was het sterven van mijn  vader toen ik 15 was. Ik had het leven uit hem zien wegtrekken en vroeg me af: wat is dit? Die vraag heeft me niet meer losgelaten. En uiteindelijk wist ik ook, ik kom daar zelf, met al mijn intellectuele capaciteiten en hartstocht, niet uit. Ik heb iemand anders nodig die me begeleidt.

Er zijn gradaties van commitment. Je kan een commitment voor jezelf houden. Je kan er ook voor uitkomen. Sprekend over kwetsbaarheid. Het commitment zelf is op zich al kwetsbaar. Je hebt geen idee waar je in stapt. En om vervolgens dat ook nog publiekelijk te erkennen, is de kwetsbaarheid in het kwadraat. Aan jukai, het uitspreken van de zestien voornemens tot boeddhist, gaat een andere kleine ceremonie vooraf, shoken. Iemand vraagt een ander om diens leraar te worden. De leerling committeert zich in de shoken ceremonie tot de leraar en de leraar tot de leerling.

Student: Het is spiritueel uit de kast komen. Ik word binnenkort tot boeddhist gewijd. Ik ben er al een jaar mee bezig en ik voel heel goed wat er straks gaat gebeuren. Het is voor mij een oefening in overgave, vertrouwen hebben en dat vertrouwen uitspreken. Ik kan mezelf gek maken met duizend redenen om het niet te doen en aan mijn angst toe te geven. Naarmate de datum nadert, word ik er steeds weer aan herinnerd en uitgenodigd tot overgave.

Roshi: Aan shoken en aan jukai gaat het nodige geworstel vooraf. Maar vanaf het moment dat je er echt voor gaat staan, is er altijd een herinnering in de tijd. Je hebt de ceremonie, en bij jukai concreet, de rakusu, die het commitment gaan ondersteunen. In het alledaagse leven kun je er telkens naar terug, als herinnering aan het feit: Ik ben er voor gaan staan. Elke bekrachtiging is een markeringspunt om het commitment verder te dragen en te verdiepen.

De zentraditie kent daarbij een interessant aspect: de leerling kan op ieder moment afhaken. De leraar niet. In andere tradities kunnen leraren afstand nemen van hun leerling. Niet in deze zentraditie. De leraar staat altijd achter de leerling, ook als die vertrokken is. Je kunt je commitment ombuigen en je kunt ook weer terugkeren. En het gaat bij een bekrachtiging ook niet zozeer om boeddhisme, het gaat erom te staan voor wie je  bent. Het heeft niks esoterisch, het is een upaya, een pedagogisch middel. En je krijg er een grote vraag bij: wat nu? Hoe ga ik het doen? Hoe kan ik een goede leerling zijn? Tijdens jukai spreekt de student zich uit: Mijn leven is het leven van de Boeddha. Prachtig. En de dag daarop stapt hij of zij in de auto en staat vast in de file en herinnert zich: Mijn leven is het leven van de Boeddha! Verdorie, wat nu?

Deze workshop stond in het teken van de herdenking van Kees Bastiaanse. Kees overleed op 31 juli 2018. Hij was sinds 2007 cursist bij Zen Cirkel Lelystad.

Maurice Genko Knegtel Roshi leidt op zondag 16 juni 2019 een studie zen zondag in het Graalhuis te Utrecht met als thema het onwaarschijnlijke ontstaan van zen in China. Voor meer informatie en opgave, zie: https://izen.nl/zen-meditatie/

En… Alle voordrachten over de Hsin Hsin Ming, het beroemdste gedicht van zen in China, zijn nu via de Podcast te beluisteren Klik op: https://izengenko.podbean.com/

Tips tegen voedselverspilling

Deze maand stond er in de krant dat veel mensen altijd het achterste product uit de schappen pakken, om zo een product met een lange houdbaarheid in huis te halen. Door deze tactiek moeten supermarkten dagelijks veel verse producten weggooien. Om deze reden is er nu een dynamisch prijskaartje ontwikkeld, waarbij de prijs afhankelijk is van de houdbaarheidsdatum.

Er belandt ontzettend veel voedsel in de prullenbak. Onderzoekers hebben gekeken waar de meeste winst te boeken is, en dat blijkt bij de consument te zijn (1). Hoewel de producenten, transportsector en supermarkten ook bijdragen aan voedselverspilling, blijkt de consument naar schatting 40% – 45% van het in huis gehaalde voedsel weg te gooien (2).

Tips tegen voedselverspilling:

  • Producten met een THT, tenminste houdbaar tot, zijn vaak nog lange tijd na het overschrijden van de datum prima te gebruiken. Vooral houdbare voedingsmiddelen, zoals rijst, lenen zich hier goed voor. Verwar de THT- niet met de TGT-datum. TGT staat voor ‘te gebruiken tot’ en die staat op kort houdbare artikelen.
  • Gooi restjes niet weg, maar eet ze de volgende dag op. Invriezen kan ook, om vervolgens op zaterdag alle restjes als een soort van tapas te eten. Vroeger hadden we woensdag gehaktdag en nu zaterdag kliekjesdag?
  • Als je een onregelmatig leven hebt, kun je ook vaker kiezen voor diepvriesvoeding. Deze kun je benutten wanneer nodig, maar ook nog laten liggen wanneer het allemaal anders loopt dan gepland. Diepvries bevat naar verhouding vrij veel vitaminen en mineralen. Omdat verse voeding vaak al dagen oud is heeft het veel verloren aan voedingswaarde (3, 4, 5).
  • Gebruik een maatbeker die aangeeft hoeveel je per persoon nodig hebt. Zo voorkom je dat je te veel klaarmaakt.
  • Durf in een restaurant om een ‘doggy bag’ te vragen wanneer je voedsel over hebt. Deze gewoonte is overgewaaid uit Amerika en in ons land inmiddels helemaal ingeburgerd.
  • Plan de maaltijden enkele dagen vooruit. Doe vervolgens boodschappen met een lijstje, zodat je het aantal impulsaankopen vermindert. Met een volle maag boodschappen doen helpt ook. Probeer aanbiedingen zoals ‘3 halen 2 betalen’ op producten met een korte houdbaarheidsdatum te weerstaan.
  • Kijk voor het boodschappen doen even in de kasten wat je allemaal nog in huis hebt, zodat je weet wat je nog kunt benutten. Zo koop je niets dubbel.
  • Koop voedingsmiddelen met een korte houdbaarheidsdatum als je weet dat je iets dezelfde dag op gaat maken.
  • Verse kruiden kun je fijnsnijden en invriezen met olijfolie in een ijsvorm en later gebruiken als smaakmaker voor gerechten.
  • Verdiep je in hoe je voeding het beste kunt bewaren. Brood wordt in de koelkast heel snel oud door uitdroging, maar blijft heerlijk vers in de diepvries. De meeste groente en fruit blijft juist weer langer goed in de groentela van de koelkast.
  • Durf ook minder mooie groente en fruit in je mandje te leggen. Als niemand ze koopt, worden ze uiteindelijk weggegooid. Qua voedingswaarde zijn ze net zo gezond.
  • Zet je koelkast ietsje kouder en controleer de temperatuur. Tussen de 4 – 6 graden is ideaal om het meeste voedsel langer goed te kunnen houden.
  • Als je toch te veel van iets hebt, kun je het meestal verwerken in een gerecht dat je kunt invriezen. Als je veel rijpe bananen hebt, kun je bijvoorbeeld bananenbrood bakken en dat in plakjes invriezen voor de lunch.
  • Bekijk wat er het langste in de koelkast ligt en verwerk dat in het avondmaal. Dat is het principe van first in, first out.
  • Check regelmatig even je voorraadkast op producten. Bedenk vervolgens een recept met het product dat tegen de houdbaarheid aanzit.
  • Gebruik je zintuigen. Als je twijfelt of iets goed is, bekijk het dan goed en ruik eraan. De reuk vertelt meestal veel over de staat van de voedingsmiddelen.

Vacumeren
Door voedsel te bewaren in bakken en zakken zonder zuurstof, kun je deze tot 5 keer langer bewaren (6). Je hoeft dus minder weg te gooien. Daarbij blijven niet alleen de vitamines bewaard, ook blijft de smaak intact. Omdat je minder eten hoeft weg te gooien, is dat voor zowel het milieu als je portemonnee een enorme jaarlijkse besparing. Het vacumeren van voedsel zorgt ervoor dat zich minder allergenen ontwikkelen zoals histamine (7). Verse blauwe bessen zijn normaal enkele dagen houdbaar, maar onder vacuüm ruim een week. Noten worden na 30 dagen steeds zachter, maar door ze te vacumeren blijven ze een half jaar lekker. Koffie en thee behouden normaal 30 – 60 dagen hun aroma, maar met vacuüm minstens een jaar (8).

Nieuw: de Foodsaver
Al lang zocht ik naar een goed vacumeerapparaat, maar telkens was deze niet BPA-vrij. Eerder dit jaar kwam ik op Amazon de Foodsaver tegen voor ruim 100 dollar. De reviews waren erg goed, bijna 5 sterren (9). Ik heb het apparaat in huis gehaald en ben er erg tevreden over. Het vacumeren zelf maakt wat lawaai, maar vervolgens kun je zo veel langer je voedsel goedhouden. De smaak blijft bewaard. Ook zo fijn dat de voedingswaarde behouden blijft: ik wil niet meer zonder. Ik heb Foodsaver gevraagd of we dit apparaat ook in onze webwinkel mogen aanbieden en dat zagen ze wel zitten 😉 Daarom hebben we de Foodsaver en de bewaardozen en -zakken nu nieuw in de webwinkel. Deze week krijg je op deze artikelen 10% korting met de code Vers10 in onze webshop

Gezonde groet,
Juglen Zwaan
aHealthylife.nl

Over commitment

Teisho uitgesproken op 1 december 2018 voor de Zen Cirkel Lelystad door Maurice Genko Knegtel Roshi. Deel 1.

Roshi: Goedemiddag. We willen in deze workshop enig inzicht verkrijgen in het fenomeen commitment in het kader van ons spirituele pad. Wat kleeft er voor jullie aan vast? We kunnen dit in enkele vragen articuleren.

Wat roept commitment op? Waarom zouden we ons committeren? Waaraan committeren we ons? Wat zijn de verschillende gradaties of verdiepingen als het gaat om jezelf committeren?

Commitment is niet zo gemakkelijk te vertalen. Er zit een zekere verplichting aan commitment. We gaan het vanmiddag onderzoeken. Als we kijken naar de eerste vraag. Wat roept het op? Verzet en ergernis of juist niet?

Student: Vertrouwen, het geeft richting aan je beoefening.

Student: Het is belangrijk. Het toont je blinde vlekken.

Student: Het wekt angst.

Roshi: Wat gebeurt er wanneer je je committeert? Je geeft iets uit handen. Het maakt jezelf kwetsbaar. Wat hierbij opvallend is: wij mensen voelen ergens wel aan wat ons te doen staat. Maar als we het hebben over het geestelijk pad, dan kost het ons soms jaren om  een bepaalde stap te zetten. Dat heeft alles met angsten te maken, met verzet, weerstand, onzekerheden. We zitten zo vanwege de werking van ons bewustzijn in elkaar. Wat we weten, diep in ons hart, plaatsen we vaak buiten onszelf, op een afstand van onszelf. Die afstand kan tijd kosten, soms tientallen jaren, terwijl die afstand er in feite nooit is geweest. Iets zegt ons waar ons pad is en toch… iemand noemde zojuist blinde vlekken. Dat was voor mij de enige reden met een leraar in zee te gaan. Ik moest het doen omdat ik het zelf niet kon zien.

Student: Juist in de angst, het verzet, daar lag voor mij de vrijheid. Door boeddhist te willen worden ging ik iets doen wat in eerste instantie veel weerstand op riep. Daar wilde ik doorheen. Iets zette me daartoe aan. Je doet iets terwijl je eigenlijk op de rem wilt staan.

Roshi: Vrijheid, inderdaad. Als je datgeen waartegen je zoveel weerstand voelt kunt pacificeren voor jezelf kun je op dat gebied vrij zijn. Als je angst of weerstand hebt tegen iets dan is het juist zaak het aan te gaan. Vrijheid ontstaat door dat te doen waartegen je hele systeem ‘nee’ zegt.

Wat ik geregeld tegenkom, is de vraag: is het noodzakelijk een leraar te hebben? Het is niet altijd nodig, het is niet verplicht, het is afhankelijk van je diepste wens. Stel dat je voor jezelf dieper wilt gaan en verder wilt komen. In dat geval is de kans groot dat je blinde vlekken tegenkomt en dient te onderzoeken. Juist wanneer je patronen liever niet onder ogen wilt komen, heb je iemand anders nodig om jezelf te kunnen spiegelen. De verbinding met een leraar helpt je over drempels, reserves en grenzen heen die in je systeem liggen. Je committeert je als je iets heel graag wilt, als het verlangen groter is dan wat je eigen beperking je kan geven.

Student: Ik ben mijn zenweg gegaan vanuit verlangen. Dat leidde tot een keuze. Ik ontkwam er niet aan. Ik kon mijn weerstand loslaten en daardoor heel veel lucht, ruimte ervaren. Ik moest echt door een aantal fasen heen.

Student: Ik heb me altijd aan mijn ouders gecommitteerd, mijn broer en zussen hebben datzelfde. Ik denk wel eens, zou ik niet een zenleraar of -lerares moeten hebben maar bij ons thuis waren onze ouders altijd al onze leraren.

Roshi: In Zuidoost Azië bestaat een heel natuurlijke verering en groot respect voor de ouders,  die hebben een centrale plaats in de samenleving. Dat is in het westen vaak anders. Hier praten we niet zelden over de noodzaak juist een afstand naar onze ouders te creëren om onszelf te kunnen zijn.

Student: Ik voel me gecommitteerd aan mijn begeleider op de zenweg. Maar ik voel tegelijk ook een grote weerstand naar commitment aan de traditie, de lineage. Leraren hebben in mijn ogen een voorbeeldfunctie wat ze in mijn ogen lang niet altijd waarmaken.

Wordt vervolgd. Maurice Genko Knegtel Roshi leidt op zondag 16 juni 2019 een studie zen zondag in het Graalhuis te Utrecht met als thema het onwaarschijnlijke ontstaan van zen in China. Voor meer informatie en opgave, zie: https://izen.nl/zen-meditatie/

 

En… Alle voordrachten over de Hsin Hsin Ming, het beroemdste gedicht van zen in China, zijn nu via de Podcast te beluisteren Klik op: https://izengenko.podbean.com/

De liefde en je gezondheid

Beste lezer,

Deze nieuwsbrief gaat vaak over het effect van voeding op onze gezondheid. Dit keer wil ik graag een uitstapje maken en bespreken wat de effecten zijn van je liefdesrelatie op je gezondheid. Je kunt nog zo gezond eten en leven, als je relatie niet in balans is, kan dit je gezondheid alsnog ernstig schaden. Welke effecten kan een relatie op je leven hebben volgens de wetenschap? Hoe houd je je relatie gezond volgens psychologen? In deze nieuwsbrief hierover meer!

Het huwelijk
Onderzoekers hebben meermaals vastgesteld dat de kwaliteit van je huwelijk effect kan hebben op je gezondheid (1). Een ongelukkig huwelijk kan de gezondheid schaden, terwijl een gelukkig huwelijk je gezondheid juist ten goede kan komen (2). Mensen met een goed huwelijk hebben een hogere overlevingskans bij kanker (3, 4). Ook het risico op het krijgen van een hartaanval, wordt door een goed huwelijk een stuk lager (5). Getrouwde mensen hebben over het algemeen een gezonder hart- en vaatstelsel (6). Veel stress en onenigheid kan zorgen voor toename van de ontstekingsstoffen in het bloed, terwijl een harmonieus huwelijk juist de ontstekingswaardes kan laten dalen (7). De kwaliteit van je relatie bepaalt voor een groot deel de staat van je immuunsysteem (8). Het is dan ook niet zo gek dat mensen met een gelukkig huwelijk gemiddeld ouder worden dan alleenstaanden (9, 10).

Je gezondheid wordt in grote mate beïnvloed door de mensen met wie je veel omgaat (11). Mensen met een stabiele liefdesrelatie ervaren minder stress (12). Onderzoekers zagen bij singles hogere testosteronspiegels en bij mensen met een relatie juist lagere spiegels van het stress-hormoon cortisol.

Gezonde gewoontes
Het spreekwoord “Waar je mee omgaat, daar raak je door besmet” is door wetenschappers bevestigd. Als één van de partners een positieve of negatieve verandering doorvoert, dan volgt meestal de ander ook na verloop van tijd (13, 14). Het is dus heel belangrijk om te beseffen dat we de gezondheid van onze partner kunnen beïnvloeden door onze eigen keuzen en gewoontes. Als één van beide gaat stoppen met roken, meer salades gaat eten of begint met sporten, motiveert dat de ander om mee te doen.

Veel huwelijke lopen op de klippen
Ruim 1 op de 3 huwelijken strandt (15). Op school wordt ons niet geleerd hoe je een relatie of huwelijk moet onderhouden en verzorgen. Zoals een tuin regelmatig aandacht nodig heeft om tot bloei te komen, zo hebben relaties dat ook (16). Een belangrijke oorzaak van problemen binnen een relatie is dat mensen een rugzak uit het verleden met zich meedragen. Mensen met veel negatieve ervaringen in de jeugd hebben vaker relatieproblemen (17).

Tips voor een gezonde relatie

Volgens psychologen is er veel dat je kunt doen om je relatie te verbeteren (18, 19):

Zorg voor afwisseling – Zowel gelukkige als ongelukkige koppels kunnen na verloop van tijd kwetsbaarder worden door de sleur (20). Daarom is het een goed idee om te zorgen voor voldoende variatie. Bezoek een nieuw restaurant, doe samen een cursus of ga naar het theater. Nieuwe dingen ondernemen brengt meer leven in de relatie.

Kijk goed naar jezelf – Het is gemakkelijk om de ander altijd de schuld te geven. Kijk eerlijk naar je eigen rol en neem daar verantwoordelijkheid voor. Bied excuus aan als je fout zit. Durf toe te geven waar je eigen zwakke punten zitten.

Spreek uit wat je aan de ander waardeert – Vaak zijn we geneigd om de ander te wijzen op de tekortkomingen. We blijven stil als de ander iets goed doet. Je zou ook dagelijks een moment kunnen nemen om elkaar te vertellen wat je goed vindt aan de ander. Zo komt er een positieve energie in de relatie.

Raak elkaar aan – Geef regelmatig een knuffel. Geef een zoen bij thuiskomst. Masseer elkaar op gezette tijden. Door fysiek contact maak je oxytocine aan, waardoor de band met de ander hechter kan worden (21).

Wees eerlijk naar elkaar – Zelfs een klein leugentje om bestwil kan het vertrouwen in de relatie schaden. Vertrouwen is de basis van een relatie. Beter een klap van de waarheid dan een kus door een leugen. Door eerlijk naar elkaar te zijn, zal je relatie alleen maar sterker worden.

Maak tijd voor elkaar – Het is heel belangrijk om regelmatig echt samen te zijn. Zonder de kinderen en de smartphone. Geef elkaar ook echt de aandacht als je samen bent. Een goede tip is om wekelijks samen iets leuks te doen, waarbij je om de beurt de ander verrast met iets nieuws.

Behoud je eigen leven – Als je af en toe tijd apart van elkaar doorbrengt, behoud je je eigen leven en identiteit. Je blijft dan interessant voor elkaar en jullie hebben elkaar dan ook weer nieuwe verhalen te vertellen.

De bovenstaande tips kunnen erg helpen, maar het belangrijkste is toch wel… Een goede communicatie!

Communiceren
Koppels die veel kibbelen en vervolgens wordt geleerd om beter te communiceren hebben naderhand lagere cortisolspiegels (22). Met communicatie wordt niet het overleg van alledaagse zaken bedoeld, maar het communiceren op een dieper niveau. Echt met aandacht luisteren naar de ander en kunnen delen wat er in je omgaat. Ik ben zelf alweer een tijd vrijgezel en ik denk dat als de communicatie in mijn relatie anders was geweest, dat dingen dan wel eens heel anders hadden kunnen lopen. Maar hoe kom je tot een goede communicatie?

Sinds mijn relatiebreuk ben ik meer boeken gaan lezen. Eén van de beste boeken die ooit geschreven zijn over het verbeteren van de communicatie binnen je relatie is ‘Getting the love you want’. Het boek is verschenen in 1988 en heeft sindsdien honderdduizenden huwelijken gered. Het boek is op Amazon door meer dan 800 mensen beoordeeld en krijgt bijna 5 sterren (23). Zelfs Opera Winfrey heeft toegegeven dat dit boek haar huwelijk heeft gered. Helaas zijn de meeste mensen de Engelse taal niet machtig, daarom heeft mijn uitgever besloten het boek te vertalen. Het boek Krijg de Liefde die je wilt (een gids voor het verbeteren van je relatie) komt eind deze maand uit en is nu al bij ons te bestellen. Met de code Liefde123 berekenen we geen verzendkosten. Klik hier voor meer informatie of om het boek te bestellen.

Mijn ik en mijn eeuwige ziel door Lisette Thooft

Moet je je van je ego verlossen om bij je ziel te kunnen komen, of is je ego juist een krachtbron om die andere bron in jezelf te vinden? Lisette Thooft ging te rade bij de spirituele psychiater Kees Schuurman.

Waarschijnlijk heb je het weleens gevoeld. Iedereen kent ze wel, die speciale momenten dat het gewone leven ineens lijkt open te gaan en je je bewust wordt van iets verhevens. Het kan je in een mooie kerkdienst overkomen, als je ineens overspoeld wordt door ontzag, of dankbaarheid. Of in de natuur, als schoonheid je sprakeloos maakt en je een brandend gevoel in je borstkas bezorgt. Maar ook op een onverwachte plek kan het je treffen. Lang geleden had ik het eens in een slagerij… Daar was ik om hart te kopen voor mijn kat, maar zelf was ik allang vegetariër. Ik stond te wachten op mijn beurt en ik luisterde naar het vriendelijke gekeuvel van de klanten en de mensen achter de toonbank, ik rook die typische weeïge geur van vlees, en ineens was het of ik daar overheen iets opmerkte dat heel wijd was en heel open, dat ver boven mijn normale gedachtetjes en oordeeltjes uitging, dat meer in de ruimte leek te hangen dan in mijn hoofd, maar dat me wel doordrong. Ik ‘wist’ (of iets in mij wist): er is alleen maar liefde. Ook hier. Het was een onvergetelijk moment, op een gewone zaterdagochtend.

Ze zeggen het allemaal, alle goeroes en alle heilige geschriften, dus het zal wel waar zijn: we hebben iets in ons dat ons kleine alledaagse zelfje overstijgt. Iets dat oneindig groter is dan wij, en dat toch bij ons hoort, sterker nog: dat we eigenlijk echt zijn, dat ons diepste wezen is. In de christelijke mystiek heet het de ‘Christus in je’ of de christus-natuur. Boeddhisten noemen het de boeddha-natuur. Ook wel bekend als ‘goddelijke vonk’ of ‘eeuwige ziel’ of ‘oneindig bewustzijn’. Vergeleken daarbij is ons normale ik-gevoel bijna onecht, en het wordt ook wel een masker genoemd, of een illusie.
Wie zich verenigt met zijn boeddha-natuur of innerlijke Christus, is helemaal echt, en dat heet: verlicht.
Zeggen ze.
Maar waar zit dat dan, dat grote, dat eeuwige? Waarom voelt mijn gewone ik zo gewoon en zo echt? Kan mijn ego mij ook helpen om dat wijdere deel van mijzelf te vinden? En zou ik er voor altijd mee kunnen samenvallen? Het zijn de grote vragen van de spiritualiteit.

Een bijzondere man die zich er ook mee bezighield, was psychiater Kees Schuurman. (Gerard Reve was ooit een van zijn dankbare patiënten.)

Door de spanningen die het leven als mens met zich meebrengt, de confrontatie met andere mensen en met de wereld, worden we steeds bewuster.

Schuurman leefde van 1898 tot 1979 en zijn taalgebruik is wat verouderd, maar zijn ideeën zijn tijdloos. In het boek Wat bezielt ons eigenlijk? wordt precies die vraag gesteld: wat kun je doen om het proces van verlichting op gang te helpen? Als ik het vertaal naar nu, luidt het antwoord ongeveer zo.

Dat hoeft helemaal niet, zegt Schuurman: het gebeurt namelijk al vanzelf. In elk mens is een enorm verlangen om tot dat diepere of hogere bewustzijn te komen – daarop zijn we als het ware gebouwd, dat zit in ons zenuwstelsel. We hebben twee diepste drijfveren: we willen aan de ene kant helemaal ons unieke zelf kunnen zijn, onszelf tot expressie brengen – en aan de andere kant de verbinding met het geheel kunnen voelen, die kosmische liefde die alles doordringt. Door de spanningen die het leven als mens met zich meebrengt, de confrontatie met andere mensen en met de wereld, worden we steeds bewuster. Want confrontatie met anderen brengt problemen met zich mee, en problemen doen ons lijden, en lijden brengt bewustzijn voort. Dat gaat net zolang door, totdat we een soort kristallisatiepunt van bewustzijn bereiken. Dan beseffen en voelen we dat we een uniek wezen zijn, en tegelijkertijd onlosmakelijk één met het geheel. Volgens Schuurman zal de hele mensheid ooit op dat uitgekristalliseerde niveau van ontwikkeling staan. Maar dat kan nog wel even duren.

Oké, fijn om te weten, maar nogal abstract hè. En wat kan ik er nu aan doen?
Je kunt, zegt Schuurman – en ik parafraseer weer uit het boek – je goede eigenschappen versterken en je pijn onderzoeken. Als je van nature een eerlijk mens bent, kun je hartstochtelijk op zoek gaan naar de waarheid. Als je liefdevol van aard bent, kun je steeds meer van mensen, dieren, de wereld en het leven gaan houden.
En die pijn?

Lijden is de brandstof van het bewustwordingsproces, zegt Schuurman. ‘Als er iets zeker is, dan is het dat deze wereld van bewustwording het lijden kent als haar dagelijks brood.’ Kijk naar waar je onder lijdt, adviseert hij. Want daar zit altijd ego in. Het ego lijdt als het voelt dat het iets kwijtraakt. Zolang je je verzet tegen lijden en pijn, zit je in je ego. Maar als je je pijn met oprechte belangstelling gaat onderzoeken, zul je ontdekken dat er ergens een hechting was, iets dat je beschouwde als van jou, een stuk bezit van jou, of een overtuiging waaraan je vasthield. Ergens aan vasthouden is de bron van het lijden.
Het leven zelf is namelijk nooit ergens aan gebonden, aan geen enkele vorm, geen enkele afgescheidenheid, geen enkele stabiliteit. Het leven is één immense, ongebreidelde stroom van afbraak van het oude en schepping van het nieuwe. En die diepe bron in onszelf, dat eeuwige bewustzijn, dat waarnaar we allemaal zoeken, is dat leven. Wij zouden dus in die stroom mee kunnen stromen, liefdevol meebewegend, aandachtig afbrekend en scheppend, zonder ons ergens aan vast te klampen. Niet aan een geliefde, niet aan een baan, niet aan onze gezondheid, niet aan een doel waarnaar we streefden, niet aan een emotie, nergens aan. In onze diepste of hoogste kern zijn wij totale vrijheid en tegelijkertijd totale eenheid met alles, totale liefde, zonder weerhaakjes.

Mooi gezegd, maar. Intussen zit ik hier met mijn ego, toch?
Ook het ego is eigenlijk onderdeel van die vrije en liefdevolle levensstroom. Of, in Schuurman’s woorden: ‘Begeerte is niet-begrepen scheppingskracht, onbewust gebleven oneindigheidsbesef, verborgen talent.’ En dat kun je benutten.
Stel dat je je eenzaam voelt en de eenzaamheid brengt je ertoe om een prachtig gedicht te schrijven over alleen-zijn en liefde voor anderen, oppert hij, dan ben je tijdens dat creatieve proces toch even verlost van je eenzame gevoel? Stel dat je jaloers bent op anderen en in plaats van te vitten en roddelen, van je huis een centrum maakt van gastvrijheid, dan word je vanzelf een positief mens. ‘Het wezen van begeerte is scheppingskracht,’ herhaalt Schuurman.
Dus ja, je ego is een krachtbron om bij je eeuwige ziel te komen, maar alleen als je tot het wezen doordringt van wat je ego je influistert.

Ga er maar aan staan. Maar eigenlijk is het allemaal ook heel gewoon: naar jezelf kijken, jezelf leren kennen, bewuster leven. En wie weet, breekt er ineens, vroeg of laat, iets open en overvalt je een moment van verlichting.

Schuurman formuleerde ooit zeven vragen die je jezelf kunt stellen als je ergens mee zit, en die te vinden zijn op de website van het Centrum voor Zelfbezinning (door hem opgericht):

  • Wat speelt er? Welk thema is nu het meest aan de orde?
  • Hoe leef ik tegenwoordig? Ga ik iets uit de weg of ga ik de confrontatie aan?
  • Wat is mijn aandeel in de situatie, mijn bijdrage aan de problemen?
  • Wat is van mezelf en wat is van anderen?
  • Wat is de rode draad – wat zijn de beslissende momenten in mijn leven?
  • Wat staat me te doen, wat komt uit die rode draad tevoorschijn als opdracht?
  • Waar ligt mijn uitdaging? Welke weerstanden moet ik overwinnen om die opdracht te vervullen?

Uit: C.J. Schuurman, Wat bezielt ons eigenlijk?

Met toestemming overgenomen uit het tijdschrift Verwondering.
Zie voor meer info: https://deverwondering.ncrv.nl/