Nu de besmettingen van het Coronavirus toeneemt en de nieuwe besmette mensen per dag de duizend nadert, komt er een heel nieuwe discussie op gang; niet in de laatste plaats omdat de ziekenhuisopname en ook de opname op de IC’s niet stijgen. Dientengevolge overlijden er ook niet extreem veel mensen aan de gevolgen van het virus. Wetenschappers staan min of meer voor raadselen en ook het bronnenonderzoek loopt vast niet in de laatste plaats door overbelasting.

Er is een vrij ingewikkeld youtube film in omloop met de titel: Bestaat  SARS-COV-2 wel? Waar is het bewijs dan? Patrick Savalle en Flavio onderzoeken het virus en komen tot de conclusie dat er niet grondig genoeg gezocht is naar de opbouw van het virus (inmiddels zijn er al zes mutaties van het virus). Zo weet men nog maar weinig van het genoom van dit virus. NB. Het genoom is de complete genetische samenstelling van een organisme, cel of virus. Ook in het wetenschappelijk katern van Volkskrant wordt door wetenschappers de vraag gesteld in het artikel: Krachtvelden tegen corona: waarom het virus op sommigen nauwelijks vat krijgt.

In mijn boek: Ziekte een weg naar bewustwording, probeer ik een antwoord op deze vraag te geven. Jaren lang heb ik samengewerkt met mijn echtgenoot die antroposofisch arts was en zich vooral gespecialiseerd heeft in de ziekte kanker. Ik ontdekte door hem, dat ziekte niet een kwestie is van dikke pech zoals veel mensen en ook wetenschappers denken. In de ruim vijftien jaar dat we samenwerkten; hij met zijn medisch wetenschappelijke inzichten en ik met mijn astrologische kennis, zagen we dat ziekte naast de last en de zorgen die het geeft, altijd een aanvullend nieuw inzicht (informatie) geeft over je leven.

Een mens is een drieledig: denkend, voelend en willend wezen, welk in alle culturen op een of andere manier wel wordt waargenomen. In de christelijke cultuur drukte men dat uit in de symboliek van de: Vader, Zoon en Heilige Geest of om het in meer eenvoudige praktische taal uit te drukken: het denken, voelen en willen; daarbij moet gezegd worden dat het denken, willen en voelen in een constant transformatieproces met elkaar betrokken is, een soort dialoog zou je kunnen zeggen.  Dit transformatie of dialoog proces heet bewustzijn!
Ook de astrologie kent deze indeling zich uitdrukkend in: het hoofd, het vaste en het beweeglijke kruis. En, wat nu zo mooi is: is dat zoals de wetenschapper onder de microscoop kijkt en determineert, zo kan de astroloog naar de planetaire input van de mens kijken en daardoor anders kijken dan de wetenschapper juist omdat de astroloog meer kijkt naar het geheel. (holistische visie) en bovenal de structuur van de drieledigheid kan analyseren.
De  laatste decennia is er een nogal venijnige discussie uitgebroken over de vrije wil of deze al dan niet zou bestaan. Dick Swaab, wakkerde destijds het vuurtje aan met het boek: Wij zijn ons Brein waarop Arie Bos antwoordde met het boek: Mijn brein denkt niet, ik wel.

In mijn boek: Ziekte een weg naar bewustzijn, schrijf ik dat het Coronavirus vooral te maken heeft met het eenzijdige doorgeschoten denken van deze tijd; het fragmentarische wetenschappelijke onderzoek in het algemeen is daar een aanwijzing voor, maar ook het feit dat we voor raadselen staan waarom de één overlijdt aan het virus en de ander nauwelijks ziek is.

Terug naar het gegeven dat het denken, voelen en willen, steeds met elkaar in dialoog zouden moeten zijn, dan is wel de voorwaarde dat je opnieuw waarnemer wordt van je eigen denken. Als dit niet gebeurt dan uit zich dit vaak in aannames die iemand stellig wil brengen aan de ander. Een vraag die je jezelf zou moeten stellen is: handel jij zelf steeds naar wat je gedacht hebt? Als je eerlijk bent zal het antwoord vaak zijn: meer niet dan wel… Andere vraag: handel je altijd naar je gevoel? Hoogstwaarschijnlijk zal de eerlijke mens moeten toegeven dat dit vaak ook niet zo is. Wanneer je nu bedenkt dat als je het woord ‘handel’, – dat ik in beide vragen gebruik -, als synoniem woord van de wil beschouwt, dan kom je heel dicht bij de essentie. Namelijk: dat je bewustzijn moet ontwikkelen door de dialoog tussen deze drie.

Wat nu zo bijzonder is, is dat zowel het denken en het willen de motoren achter onze moderne samenleving zijn; het voelen blijft eigenlijk wat onderbelicht in onze maatschappij. Zo willen we op dit moment controle krijgen over het virus en willen dit bereiken met het denken. De wetenschap (denken) wil graag een maakbare wereld maken. Uitgerekend dit Coronavirus wil hier nu bewustzijn voor afdwingen.
Dinsdagavond 8 september [2020] kwam in Nieuwsuur dit duidelijk aan de orde, momenteel zouden er zoveel conflicten in gezinnen zijn, die zelfs op (echt)scheiding uitlopen omdat men een verschillende (heftige) visie heeft over de oorzaak van de virusuitbraak. Complotdenkers tegenover volgers van de wetenschap en dat terwijl beiden niet helemaal gelijk hebben en toe moeten geven dat ze een fractie van de waarheid zien. Hier doet het bijzondere fenomeen zich voor dat Jung zo mooi in zijn theorie over de elementen/temperamentenleer geeft: wanneer het denken dominant is, ligt het gevoel in het onbewuste en heeft de neiging  inferieur zich te manifesteren en omgekeerd als voelen dominant is, ligt het denken in het onbewuste. Omdat in onze samenleving het denken dominant is en het voelen onderbelicht blijft, gaat het nu over complotdenkers (voelers) tegenover wetenschappers (denkers) en beiden strijden dus nu een verwoede strijd met elkaar uit. Wanneer er nu geen strijd maar wel dialoog tot stand komt, zal er meer bewustzijn ontstaan. De dialoog heeft namelijk alles te maken met bewustzijn van de drie verschillende onderdelen en de waarneming zou daarbij wel eens een grote hulp kunnen zijn. Met andere woorden verdiep je in mensen die ernstig ziek zijn geweest of aan het virus zijn overleden. Hier ligt nog een bron van onderzoekswerk.