…voor inspiratie, levenswijsheid en bezinning

Posts Tagged ‘Wilma ter Mull’

Corona en Zonsverduistering

Wat me opvalt is dat het coronavirus dat eigenlijk officieel Covid-19 wordt genoemd maar in de volksmond gewoon Corona heet, zo weinig in verband gebracht wordt met een volledige zonsverduistering waarbij tijdens het schuiven van de Maan voor de Zon, een licht-ring om de Zon ontstaat; dit wordt dus een Corona genoemd. Mijn ervaring is dat wat als een uitspraak in de volksmond wordt gebruikt, altijd heel zuiver de diepere zin van het gebeuren blootlegt.

Ik noemde dit al eens in een van mijn nieuwsbrieven en ook in mijn laatste boek gaf ik het voorbeeld dat wanneer je na een ziekte beter wordt, volgens de volksmond. Strikt gezien behoort het woord ‘beter’ tot de zogenaamde stellende trap: goed, beter best. Wat betekent dat het altijd beter is dan voorheen toen het goed was; terwijl wij denken dat na ziekte gewoon de oude orde weer hersteld is, maar in wezen is het dus beter geworden ook al ontgaat je soms dat wat beter is geworden!

Terug naar het Coronavirus dat vernoemd is na het Covid-19 virus. Als je dus de Corona-ring analyseert tijdens een totale Zonsverduistering dan vindt het volgende plaats: de aarde, maan en zon staan precies op een lijn, met de maan in het midden. Een zonsverduistering kan slechts op een deel van de aarde worden waargenomen. De schaduw van de maan vormt een ellips op het aardoppervlak, maar zal cirkelvormig zijn wanneer de schaduwkegel haaks op het aardoppervlak staat. Het licht van de Zon buigt zich om de Maan heen en op aarde zien wij de coronaring. NB Albert Einstein deed hier op 29 mei 1919 diepgaand onderzoek naar en deze waarneming werd een van de bewijzen voor de relativiteitstheorie.
Op 11 augustus 1999 konden we in België een totale Zonsverduistering waarnemen. Het werd midden over dag donker alleen de Corona kring om de Zon was toen te zien. Ik herinner me dat het indrukwekkend was!

Elke astroloog kent de psychologische uitwerking van een Zonsverduistering: het Ego (Zon) wordt sterk beïnvloed door de Maan, die veel met ons gevoelsleven te maken heeft. Vaak zie je in zo’n tijd dat er vreemde dingen gebeuren omdat het gevoel, het ego totaal kan overspoelen met emoties, dit gebeurt vooral nogal eens als de Zonsverduistering plaatsvindt op een hoek van de horoscoop of een planetenstand in een horoscoop van iemand.

Als dit nu ook eens zo is met het Covid-19 virus dat ons nu als pandemie wereldwijd treft; emoties overspoelen ons logische verstand…? Afgelopen donderdag [11 november] ging het programma Zembla op zoek naar de oorsprong van het virus. Onomstotelijk staat volgens hen vast dat virus van de vleermuis komt en een (nog) niet bekende tussengastheer heeft uitgekozen om uiteindelijk bij de mens terecht te komen. Maar nieuw was, dat steeds wetenschappers nu open staan voor de mogelijkheid dat het coronavirus uit het laboratorium van Wuhan komt. Wellicht hebben zij een cruciale fout gemaakt met het gemanipuleerd virus (wel afkomstig van de vleermuizen) en dat het virus ontsnapt is uit het laboratorium om zich zodoende wereldwijd viraal te verspreiden. Discussie over het feit of deze fout bewust of door stomme pech is gebeurd, wil ik hier even in het midden laten, maar de wetenschappers houden steeds meer rekening met deze optie, zo vertelde Marion Koopmans.

Terug naar de symboliek van het dier vleermuis; ik schreef er al eerder over. Een vleermuis is bij uitstek doordat het, het enige vliegende zoogdier is en tevens miljoenen jaren oud is, een evolutionair wezen. Hij is de boodschapper tussen een oud en nieuw bewustzijnsniveau (evolutieleer) en wordt astrologisch geassocieerd met de schorpioen die zich transformeert van schorpioen naar adelaar. Zie hiervoor ook het interessante boek: Corona Näturlich Behandeln Dr. Med. Johannes Wilkens & Dr Frank Meyer.

Omdat het dierenriemteken schorpioen zeer gevoelig is voor angsten door zijn ondoorzichtigheid, zouden naast de wereldwijde luchtvervuiling wel eens de angst voor deze pandemie de grootste ziekteverwekker kunnen zijn; er wordt bij angst een eindeloze stroom van cortisol door het lichaam van de mens gepompt!
Het eindeloze testen bij elk kuchje maakt de mensheid, angstig, bang en helpt ook niet mee aan de gezondheid van de mens in het algemeen. Ook de steeds wat knullige maatregelen die door de regering wordt genomen, werkt nu niet direct mee om de collectieve angst die wereldwijd leeft, te verminderen. Of, zoals ik vorig jaar schreef in een van mijn nieuwsbrieven: ‘stel dat je op één dag, de hele bevolking zou testen, je zou je echt te pletter schrikken hoeveel mensen er dan besmet zijn’; het merendeel dat besmet is, wordt niet ziek en komt ook niet in het ziekenhuis of op de IC terecht, of gaat dood. Besmettingen houd je niet tegen, vooral niet in een land dat één van de dichtst bevolkte landen in de wereld is. En niet te vergeten vele malen meer industrie-dieren telt dan mensen!
Wat écht belangrijk is, is dat we eens écht moeten kijken naar het managen van onze gezondheidszorg, die heel geraffineerd in het teken staat van het verdienmodelen, zogenaamde efficiëntie en bureaucratische regels! Met andere woorden wat kost een vaccin waar het octrooi niet van vrijgegeven wordt, help je daar echt de wereld mee?
Samengevat voor Nederland ons demissionair kabinet moddert maar zo’n beetje aan met mondkapjes en beloningspremies voor vaccinaties als je een  Q-code hebt.

Conclusie: wat er nu gebeurt, lijkt op een constante zonsverduistering die ons beïnvloed en nu maar liefst bijna twee jaar duurt! Het wordt tijd dat we weer controle krijgen over onze eigen persoonlijkheid (Zon) en onze gevoelens (Maan). Kijk naar je persoonlijke biografie en neem die ter harte en neem daar de maatregelen voor! Eén van de belangrijkste regels daarbij is: dat we ieder op zijn/haar eigen manier moeten minderen in onze expansiedrang en consumeren, ook de opwarming van de aarde vraagt dit van ons! En dat zelfsturende principe kan heel bevrijdend en inzichtelijk werken!

De gemedicaliseerde samenleving

Er is de laatste halve eeuw iets merkwaardigs aan de hand; zonder dat we er erg in hebben zijn we veranderd in het kijken naar onze gezondheid. We hebben een enorme focus op onze gezondheid terwijl we steeds ouder worden en relatief gezonder zijn. Maar zoals bij alles wat beter wordt, welke prijs betalen we daarvoor? Dat we gezonder worden komt onder meer omdat we beter kunnen categoriseren; denk hierbij aan onder meer het DSM dat ons een beschrijving geeft van soorten psychisch problemen waardoor we ze eerder afgekaderd worden. Maar ook op het fysieke gebied kunnen we veel meer diagnosticeren.

Een prijs die we daarvoor betalen is, dat we angstig zijn om iets over het hoofd te zien en veel meer dan voorheen ons overal op laten onderzoeken. Ongemerkt leveren we daardoor onze vrijheid in en angst gaat als het ware ondergronds.
Kosmisch gezien heeft dit te maken met het verlaten van het zogenaamde vissentijdperk. Dit tijdperk heeft ongeveer 2100 jaar geduurd. Wanneer je teruggaat in de tijd dan weet je dat de tijd die achter ons ligt in teken stond van opoffering en slachtofferschap, een van de eigenschappen van het teken vissen. Het verhaal van Jezus Christus is daar het archetype voor; in het lijdensverhaal offert Christus zijn leven voor de mensheid. Het is dan ook niet toevallig dat het symbool van het christendom het vissen symbool is; je ziet het symbool heden ten dage vaak in de kerk op doopvonten afgebeeld staan.
De donkere middeleeuwen en de twee wereldoorlogen in de vorige eeuw zijn een absoluut dieptepunt in het lijden van het vissentijdperk maar ook pandemieën die door de eeuwen plaatsvonden. Nu het watermantijdperk begint is het de bedoeling om afscheid te nemen van deze grondstemming. Door middel van ons ego bewust te worden dat nu nog heel onbewust werkt, [leeuw het polaire teken van waterman] leren we te kijken naar het groter sociaal geheel en zingeving van wat het ego doet.

Omdat de cultuurperioden zich niet van de ene dag op de andere dag voltrekken, gaat de overgang van het ene teken naar het andere geleidelijk. Vandaar dat niemand precies weet wanneer het exacte moment is. NB dit heeft te maken met de echte grote van de ware dierenriemtekens. Zo is oorspronkelijk het maagden teken erg groot en is het onbewuste teken van het teken vissen (wat weer kleiner is),
Maagd is het onbewuste teken van vissen; dientengevolge werkt het onbewust langer uit. En als een teken onbewust werkt, werkt het altijd wat minder positief uit. Maagd gaat over het medische zorg, bezorgdheid en analyse. Nu bestaat er op dit moment ook een onbewuste behoefte om het ego [leeuw] te kennen omdat we in het watermantijdperk leven, gecombineerd met een grote bezorgdheid over de gezondheid en willen weten waarje aan toe bent. En uitgerekend deze combinatie maakt dat we aan het medicaliseren zijn. Dit zie je momenteel bijvoorbeeld aan de grote testbehoeften op coronabesmetting. In met boek: Vaccineren ja of nee van Daan de Wit, wordt beschreven dat niet iedereen die besmet raakt, ziek wordt, sterker nog; de hele dag komen we in aanraking met allerlei schadelijke virussen die het lichaam geruisloos zelf opruimt zonder dat het lichaam daar verdere verschijnselen van krijgt [immuniteit]. Volgens Dr. Med Johannes Wilkens en Dr. Med Frank Meijer in Corona Natürlich Behandeln zijn virussen belangrijk voor de evolutionaire ontwikkeling van de mens (het houdt ons beweeglijk).

In mijn boek: Ziekte een weg naar bewustwording, probeer ik uit te leggen hoe je naar ziekte kunt kijken. Wanneer je namelijk ziek wordt, bevat deze ziekte altijd een onbewuste boodschap. Een bijzonder boek dat over vele ziekten gaat is van Christine Beerlandt: De sleutel tot zelf-bevrijding Door een bepaalde diagnose op te zoeken kun je vaak op het spoor gezet worden wat je zou kunnen veranderen in je leven. Dit is een andere benadering dan de reguliere medische wetenschap doet. Vaak denken we dat ziekte een straf is, of dat je iets niet goed gedaan hebt. Dit mechanisme van schuld, zit heel diep in de menselijke aard en heeft ook weer te maken met het vissentijdperk.
Het is belangrijk voor de komende tijd om die schuldvraag achter ons te laten, maar ook het gevoel van dat je zomaar getroffen kunt worden door een of andere vreselijke ziekte. Dit gevoel maakt onvrij en veroorzaakt een constante aanmaak van stresshormoon [Cortisol] dat pas echt ongezond is.

Het zou fijn zijn als we ophouden met steeds onze gezondheid te controleren en ons overal door medicaties en vaccins profylactisch te beschermen. Geheel onbewust worden we hier namelijk steeds meer gespannen en onvrij van, wat je nu ook ziet in de samenleving. Besmettingen worden monsters terwijl ze niet bijdragen aan zingeving. Het is een heel moeilijke klus anders te kijken maar een grote opgaaf voor de nieuwe tijd!

Neptunus en de farmaceutische industrie

Als je naar de betekenis van Neptunus kijkt, is dit wel de meest mysterieuze en ongrijpbare planeet die we kennen; niet in de laatste plaats omdat het de hoogste vorm van spiritualiteit en medemenselijkheid in zich draagt en op een lager menselijk niveau niet goed begrepen wordt. Enerzijds is het de planeet die verbonden is met het christendom die naar liefde verwijst, terwijl anderzijds de schaduwkant van slachtofferschap en bedrog deze planeet ook in zijn ban houdt.

Ik had een oom die in zijn tijd als vreemd werd ervaren. Hij was leraar die niet geaccepteerd werd op hogere scholen omdat hij communist was, daarnaast was hij ook astroloog. Als jong volwassene leerde hij me de grondbeginselen van de astrologie en trok (zo noemde men dat toen) mijn horoscoop die ik nog steeds heb. Een van zijn boeiende verhalen ging over Neptunus. Hij zei: ‘Neptunus is een prachtige planeet maar vergeet nooit Wilma, dat de eerste lettergreep van deze planeet Nep is’ en aangezien wij als mensheid nog maar aan het begin van een bewustzijnsproces staan, worden we vaak misleid omdat we de hogere boodschap nog niet kunnen begrijpen’. Aan deze uitspraak moet ik nog regelmatig denken.

Neptunus is ook de planeet die archetypisch verbonden wordt met slachtofferschap, bedrog, volksziekten, besmettingen en daarvan afgeleid de farmaceutische industrie. Toen ik van de week het boek: Corona Impstoffe Rettung oder Risiko? van Clemens G Arvay las, moest ik ongemerkt weer aan de uitspraak van mijn oom denken. Dit boek, dat geen boek is van een complotdenker, maar van een bioloog die je leidt door het in korte tijd uit de grond gestampte vaccins. Zorgelijk is dat de vaccins die men bedacht heeft tegen de corona, een RNA vaccin (genetisch vaccin) is. Na toediening zet het mRNA lichaamscellen aan tot productie van het antigene eiwit om de celkern. NB. de letter m staat voor messenger. MRNA wil dus zeggen dat het een boodschapper is aan het DNA van de mens is. Tot nu toe waren vaccins gericht op het bestrijden van een bacterie/virus, maar dit vaccin dringt dieper in ons leefmilieu om zodoende de aanleg tot immuniteit te beïnvloeden. Vooral Bil en Melinda Gates zijn grote promotors van gen vaccins.
Ook is het zorgelijk dat de vijf fasen waar elk vaccin doorheen moet gaan voordat het goedgekeurd wordt, razendsnel gaat en in de ogen van de schrijver, onzorgvuldig doorlopen is.
Mijn echtgenoot die arts en een pragmatische denker was, vertelde me altijd dat een belangrijk medicijn voor een nieuwe ziekte lange tijd nodig heeft om veilig door alle testfases heen te gaan, juist omdat het op vele verschillende groepen mensen met onderliggende kwalen getest moet worden. Doordat we allemaal gevangen zitten in een stuwende versnelling van de tijd, bestaat het grote gevaar dat wetenschappers te gemakkelijk door al deze vijf fases heengaan. Ik raad de lezer die geïnteresseerd is in dit onderwerp het boek van harte aan om te lezen. [Spiegel: Bestseller Platz 1] Hopelijk wordt het binnenkort in het Nederlands vertaald!

Terug naar Neptunus, de slachtoffers die gevallen zijn door het coronavirus, hebben te maken gehad met de schaduwkant van Neptunus. De farmaceutische industrie wil dit leed nu voorkomen; wat op zichzelf een goede zaak is. Wat daarbij echter opmerkelijk is, is dat grote farmaceutische bedrijven steeds alleen maar de mRNA vaccins naar voren schuiven en virale vaccin min of meer negeren. Ook willen zij hun octrooi/patent niet gezamenlijk delen voor het wereldwijde belang van de mensheid; dit stemt tot nadenken! Samenwerking is in het watermantijdperk een groot goed! Het verfoeilijke neoliberalisme speelt hier denk ik, een grote rol in; ieder voor zich en God voor ons allen…
Ook de Nep van bedrog komt bij mij dan helder in beeld. Als je deze neoliberalistische mentaliteit van de fabrikanten vergelijkt met die van Jonas Edward Salk [1914 –1995] die het polio vaccin begin vorige eeuw ontwikkelde; hij zag af van een patent omdat hij zijn uitvinding zag ‘als een gave aan het volk’, zoals hij het zelf zo mooi zei. Dit lijkt ver weg van het aanpak die nu door de farmaceutische industrie ontwikkeld wordt, waar patenten wereldwijd niet gedeeld worden. Of, zoals ik las in de Volkskrant [27 april 2021], dat er een plan ligt om het overschot van het Astra Seneca vaccin dat hier niet gebruikt is omdat er twijfels waren, naar de arme ontwikkelingslanden te sturen. Wat zorgelijk is in tijden waar de nood hoog lijkt is, dat het middel zomaar eens erger dan de kwaal kan worden juist omdat we nog maar zo weinig weten van de boodschap die het vaccin in de cel van het DNA achterlaat.

Neptunus staat nog tot 2028 in zijn eigen teken vissen en kan ons veel goeds brengen, onder andere medemenselijkheid maar wanneer dit  te weinig wordt gepraktiseerd, ook veel slachtofferschap en bedrog veroorzaken, daarom is het zo belangrijk om kritisch te blijven kijken. In mijn Essay: Ziekte, genezing en immuniteit, beschrijf ik dat de Zwarte Maan die in principe een weigerende/perfectionistische functie heeft in het universum, veel te maken heeft met het opbouwen van de eigen immuniteit, zowel fysiek als psychisch. Het zou zomaar kunnen dat dit Covid-19 virus één van de eerste ziekten van velen zal zijn die ons uitnodigt kritischer te gaan kijken naar de vaagheid en het bedrog van Neptunus. Het onbewuste dierenriemteken maagd, van het teken vissen waar Neptunus nu in staat, nodigt ons uit analytisch en kritisch te kijken!

De onderzoeker Deense arts en onderzoeker Peter C. Gotzsche heeft al enige boeken geschreven over de farmaceutische industrie, onder andere: Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad en Vaccinnaties Uitgever: Lemniscaat

Beperkingen hebben altijd gelijk

Deze week kwam mij opeens helder voor ogen dat als je beperkende regels invoert op welk gebied dan ook, dat je eigenlijk altijd gelijk krijgt; hoe legitiem of onzinnig de regels ook zijn. Het is de kracht van de beperkingen die dit veroorzaken.; je weet namelijk nooit hoe het zou zijn verlopen als je ze niet had bepaald Ik filosofeerde eens over alle geboden die een mens zoal tegenkomt in zijn leven. De Bijbel, met name het oude testament,staat er vol mee, in de bewoording: Gij zult niet… Deze uitspraak valt onder de archetypische werking van Saturnus.

Wat ik me bedacht is, dat angst vaak een aangelegenheid is van de gewaarwordingsziel van iemand; je hoort of ziet wat en de angst slaat toe. Wanneer de gewaarwording sterk is, ligt de intuïtie automatisch in het onbewuste en werkt minder goed[Elementenleer C.G. Jung]. De intuïtie is nauw verbonden met de vrije wil van de mens en omdat de gewaarwording dominant is bij angst, zal de intuïtie min of meer lamgelegd worden. Je durft geen risico’s meer te nemen. Risico nemen is als het ware het voertuig naar de vrije wil. Wanneer risico’s te veel worden ingedamd dan gaat dit altijd ten koste van ontwikkelingsweg van de mens. Ik wil een vrij eenvoudig en abstract voorbeeld geven.

Stel ik ben panisch voor muizen en heb besloten mijn huis voor dit gespuis te beschermen. Alle gaatjes en kieren worden opgevuld en profylactisch strooi ik muizengif en zet klemmen. Ramen en deuren worden zoveel mogelijk dichtgehouden, kortom allerlei maatregelen die je maar kunt bedenken zet ik in, en vervolgens gebeurt er dus niets. Ik ben tevreden want de beperkende maatregelen hebben volgens mij gewerkt! Maar ik ben nog niet écht tevreden immers de angst blijft knagen ik wil weten hoe het staat met de muizenpopulatie in mijn buurt of er niet ergens een muizenplaag heerst in onze buurt. En wat ontdek ik? Ja hoor, het is nog veel erger nog dan ik dacht, er is zelfs een rattenplaag in mijn geliefde supermarkt. Een rat is het veelvuldige van de griezeligheid van een muis en ook nog agressiever en bovendien een ziekteverwekker! Maar wat ben ik trots op mezelf dat ik in ieder geval voorzorgmaatregelen heb genomen. Ik vertel vol trots aan mijn buren dat ik de muizen/ratten pandemie echt de baas ben gebleven door mijn vroegtijdige maatregelen. Maar wat heb ik mezelf onthouden? Op facebook zie ik een filmpje langskomen dat enige duizenden keren geliket is, waar een klein muisje in een soort dierengesprek is met zijn aartsvijand de kat. Heel vertederend allemaal. Ik begin zo waar van het muisje te houden. Toch is het maar een filmpje, ik heb het niet zelf ervaren… Daarom blijft de angst voor de muis bestaan en ga ik over tot de orde van de dag. Kern van het verhaal: wanneer je de ervaring,  – in dit geval, de angst niet echt onder ogen ziet-, neemt de angst toe en los je niets écht op.

Onze samenleving is de laatste halve eeuw sterk gericht op het voorkomen van allerlei slechte angstige scenario’s waardoor we steeds minder zelfredzaam zijn geworden. Denk aan de antibiotica die veelvuldig werd gegeven bij een griepje, de laatste decennia. Er is een uitspraak die zegt: alles wat je aandacht geeft, groeit, dus ook angsten. Weerstanden horen nu eenmaal bij het leven, maar we wensen onbewust geen weerstand meer tegen te komen en leggen onze natuurlijke intuïtie lam.

Nu zal de lezer wellicht denken; maar horen angsten niet bij het gevoel? Dat is gedeeltelijk ook zo, maar in de moderne tijd toch meer bij de waarneming. Het bijzondere van deze tijd is namelijk dat we in een omschakelingperiode zitten. Globaal kun je zeggen: angsten horen bij Saturnus, Saturnus staat in zijn eigen teken in steenbok, een aarde/gewaarwordingsteken, waar vorig jaar de grote conjunctie tussen Saturnus en Pluto IN plaatsvond. Het onbewuste teken van steenbok is kreeft en dat is een gevoelsteken. Maar Saturnus staat in waterman, – het tijdperk waar we nu net in leven-,  óók in zijn eigen teken en daar is leeuw het onbewuste teken van. Leeuw is een vuurteken en het teken van intuïtie in de eigen persoonlijkheid, de vrije wil. Het is dan ook zo, dat nu we in het watermantijdperk terecht zijn gekomen, we uitgedaagd worden bewuster naar onze angsten te kijken en ze niet weg te stoppen maar op zoek moeten gaan naar de zingeving van wat we op onze levensweg tegenkomen. Opgelegde beperkingen werken niet omdat de intuïtie lamgelegd wordt.

Teruggekoppeld naar de corona pandemie van nu: Een van de vragen daarbij is: waarom doen we eigenlijk niets aan het feit dat we onze aarde uitgebuit hebben en de lucht totaal verziekt is, terwijl de farmaceutische lobby’s over elkaar heen tuimelen om winst te maken uit het afkopen van onze angsten? De muis die speelt met de kat, of de kat die speelt met de muis? Wanneer je alleen maar risico vermijdend bezig bent, zal je er niet snel achter komen hoe sterk jezelf eigenlijk wel bent. Je dankt de beperkende maatregelen dat ze je behoed hebben voor al de dreigende gevaren, maar je krijgt ongemerkt steeds minder inzicht in wat jezelf kunt!

Zie hier de website van Wilma.

Mondkapjes

In de Volkskrant van 5 januari 2021 stond het volgende artikel: De mondkapmeeuw, een treurig symbool voor de covid-afvalberg. De klinisch ethicus aan de Rotterdamse Erasmus Universiteit vond op Nieuwjaarsdag een dode jonge zilvermeeuw langs de weg. Dat die te pletter was gevlogen tegen een auto, is helaas geen bijzonderheid. Opvallend was wel dat het dier een mondkapje bij zich droeg, waarvan het elastiek strak om de linker poot zat gewikkeld.

Sinds 1 december 2021 is het dragen van mondbedekking verplicht in alle openbare gelegenheden. Vanmiddag fietste ik naar Eindhoven, dit doe ik veelal door natuurgebied. Doordat Eindhoven historisch gezien geen stad is maar een verzameling van boerendorpjes dat groot is geworden door onder andere Philips is het één van de groenste steden van Nederland, maar dit terzijde.
Na het lezen van het bovenstaande artikel in de krant die morgen, wilde ik eens tellen hoeveel van die mondkapjes ik tegenkom op mijn weg. Op de heenweg waren het er maar liefst zeven op een route van nauwelijks vijf kilometer. De terugweg die altijd anders is dan de heenweg, heb ik het tellen maar achterwege gelaten omdat ik er heel zuur van werd.

In mijn boek: Ziekte een weg naar bewustwording dat mei vorig jaar uitkwam, staat een hoofdstuk dat gaat over de betekenis van het Coronavirus. Het was een risico om hierover te schrijven omdat het virus nog maar net een pandemie was en we op dat moment [maart 2021] nog bijna niets wisten van dit virus. In het hoofdstuk over Covid-19 schrijf ik dat het Coronavirus vooral de ziekte is van het doorgeschoten eenzijdige denken zich uitdrukkend in het luchtelement.
Zo hebben we dan ook in tijden van Corona allerlei regels bedacht die de eigenschap hebben vooral eenzijdig en kort door de bocht te zijn. In dezelfde Volkskrant van dinsdag 5 januari schrijft columnschrijver Maarten Keulemans over een student die zich aan alle regels had gehouden en alleen maar naar het gemeentehuis was gegaan (met mondkapje en de gebruikelijke anderhalve meter afstand) en toch besmet was geraakt. Bronnenonderzoek had helemaal niets opgeleverd. Bijzonder is dan hoe de schrijver toch van allerlei tastbare redenen probeert te vinden wat de reden is voor zijn besmetting. Wat ik dan mis is, dat er geen visie is dat je niet zomaar ziek wordt en dat de ziekte een relatie met jou aangaat.

Van mijn echtgenoot die arts was heb ik al jaren geleden geleerd dat ziekte een diepere oorzaak heeft en nooit voor niets komt. Met al die coronamaatregelen zijn we lichtjaren verwijderd van deze visie. Eerst zullen we moeten gaan ervaren dat ons denken de laatste decennia steeds eenzijdiger is geworden en we vooral verslaafd zijn geraakt aan statistieken en maar weinig echt zelfstandig zelf nadenken. Sanne Blauw schreef hier een interessant boek over: Het bestverkochte boek ooit Hoe cijfers ons leiden, verleiden en misleiden Cijfers en grafieken zijn vaak op een gemakzuchtige manier achter feiten willen komen waar jezelf niet de moeite voor neemt om een eigen visie over te ontwikkelen.

Terug naar de mondkapjes, afgezien van dat vogels en andere kleine dieren er in verstrikt raken en hun magen vol zit met rotzooi, is het symbool op zichzelf beeldend; de archetypische betekenis van iets voor je mond houden is eigenlijk dat je je schaamt of verbijsterd bent. Schaamte en verbijsteringt valt onder het gevoel. De psychoanalyticus C.G. Jung geeft in zijn elementenleer aan als denken in het bewuste zit, voelen automatisch in het onbewuste zit en niet zo goed werkt. Bekend is als een bepaalde energie onbewust werkt, het in eerste instantie wat inferieur werkt totdat je je daar bewust van wordt. Zo ook nu; men luistert vooral naar de statistische cijfers en beoordeelt ze klakkeloos en vergeet te voelen wat er te voelen valt. Wellicht nodigde de zilvermeeuw die werd aangehaald in de Volkskrant ons uit om over zijn verstrikkingsdood na te denken. Dit zo neerschrijvend denk ik onwillekeurig aan een van de laatste gedichten die mijn geliefde vader schreef. Zie hieronder.
Tenslotte nog dit: een saillant detail in het mondkapjes gebeuren is, dat sinds het dragen van een mondkapje verplicht is, de besmettingen alleen maar toegenomen zijn!

DE BOODSCHAP.

De weg was lang en smal, als in Novemberdagen,
Gehuld in mist en nevel, storm en regenvlagen,
Was ik een adelaar, ik zou mijn weg verkennen,
Nu moet ik hulpeloos de overmacht erkennen.

Zo liefelijk en onbezorgd passeren vrinden,
Op ’t plat getreden pad, als wissels van de hinden,
En in mijn zelfbeklag heb ik niet eens vernomen,
Dat zij verleidt, ook op een dwaalspoor zijn gekomen.

Onevenredig is het kruis wat ik moet dragen,
Gewicht en lengte die mij nu voortdurend plagen,
Dat onbegrepen kruis, dat rug en schouders wondden,
Ik mis de zin en heb geen redenen gevonden.

Zo ben ik egoïstisch met mij zelve bezig,
Begrip voor doel en hoger plannen is afwezig,
Gerust en overtuigd van mijn bescheiden vragen,
Om slechts één meter van mijn kruis te mogen zagen.

Heb ik nu werkelijk begrip, gehoor gevonden?
Wordt mij wel een signaal goedkeurend toegezonden?
Ik zocht mijn recht en loon in mijn aanhoudend klagen,
En nam het kruis om er een meter af te zagen.

Misschien zijn straks mijn vrinden dan weer in te halen,
Die eindeloze weg, met bergen, beken, dalen,
Een stemt zegt: “Als de hindernissen zijn genomen,
Dan is voldaan, om in ’t beloofde land te komen”.

Nog ben ik niet als overwinnaar aangekomen,
De laatste diepe hindernis moet nog genomen,
Een angstkreet: moet voor het laatst obstakel wijken?
Hoe kan, of mag ik ooit “t beloofde land bereiken?

Weer spreekt de stem: “Houd moed! Het kruis wat U moet dragen,
Dat wordt gekend en is allang vóór U gedragen,
De lengte van dat kruis kan ik alleen bepalen,
Ik weet alleen hoe U de overkant kunt halen”.

Een meter kruis voor brug ben ik te kort gekomen,
Voor de verstikkingsdood ontwaak ik uit mijn dromen,
Die droom met zelfbeklag, onzekerheid en vrezen,
Heeft mij wel overtuigd, het moet een boodschap wezen!

Uit: “vertrouwde stem”G.J. ter Mull

Boerenopstand Farmers Defence Force

Vorige week liet Farmes Defence Force weer luid en duidelijk van zich horen. Zij blokkeerden de supermarkten uit protest dat het dierenvoer eiwitarmer moet worden om zodoende de klimaatdoelstellingen van Parijs te halen; deze nieuwe regel zal in september ingaan. Ook in het najaar van 2019 trokken de boeren met hun tractoren naar het Malieveld, toen stond de inkrimping van de veestapel ter discussie. De tractoren zijn het symbool geworden van een primitieve oer woede die onder de boeren heerst

Vorige week schreef ik over de wetenschap die te veel doorgeschoten is in het denken en vaak geen ruimte over laat voor nuance. Bij de opstand van de boeren kun je een ander soortgelijk verband leggen, een verband dat ook een eenzijdigheid aangeeft in het element dat dominant is.
Wanneer we het over boeren hebben dan hebben we het over het element aarde; het vuur, de intuïtie, ligt dan in het onbewuste en werkt dus minder goed. Vuur dat niet goed werkt, geeft kille niets ontziende woede en de intuïtie kan niet meer ingezet worden zoals het eigenlijk zou moeten werken.

In Nederland kennen we een lange traditie van boeren en landbouwers, een belangrijke groepering die voor ons hedendaagse voedsel zorgt; dit verdient dankbaarheid en respect. De hedendaagse opstanden van de boeren heeft dan ook een geschiedenis die met veel meer te maken heeft dan wij nu oppervlakkig denken. Deze voorgeschiedenis begint direct na WOII toen Sicco Mansfelt minister van landbouw 1945-1958 een geheel nieuwe impuls gaf aan de landbouw in Nederland. Hij werd aangesteld vanwege zijn goede organisatorische kwaliteiten en hem werd gevraagd om de voedselvoorziening weer op orde te brengen, daar het nijpende probleem zich voordeed, dat bij zijn aanstelling nog slechts voor één week voedsel in Nederland aanwezig was. Met een krachtig inkoopbeleid, strakke voedseldistributie en beheersing van de prijs wist hij de situatie te stabiliseren in een tijd dat er in Nederlandse gezinnen honger werd geleden. [Bron: Wikipedia]. Een prachtig initiatief dat zoals alle mooie initiatieven ook een schaduwkant heeft en die schaduwkant zat hem vooral in de prijs van wat iets kost die door een ingewikkeld subsidie beleid in het leven werd gehouden.

Wat gebeurde er nu door de decennia heen, tot nu toe? De prijs van de grondvoedselvoorziening, melk, graan vlees en tuinbouwproducten bleef steeds onrealistisch laag en werd voor de boer en tuinder aangevuld met allerlei subsidies die tijdens financiële crises vaak vrij willekeurig weer werden ingetrokken; echter de consument bleef op vrijwel gelijke voet consumeren, en ongemerkt sloop er een onrealistisch beeld over voeding en dat wat het écht kost, in ieders hoofd. Met andere woorden: eten moet vooral goedkoop zijn om zoveel mogelijk geld over te houden voor leuke dingen te doen. Een andere kant van de zaak was dat juist door de subsidies de blik meer naar het buitenland gericht werd bij de boeren en de export het nieuwe verdienen werd, wat tot resultaat heeft dat ongeveer 75% van de geproduceerde grondstoffen voor voedsel in Nederland, naar het buitenland wordt geëxporteerd.

Analyseer je nu deze situatie naar de elementen dan zie je dat de aarde waar de boeren rentmeester van zijn geworden, door een onrealistisch vuur wordt opgestookt. De vraag die naar boven komt is namelijk: moet één van de kleinste landen op aarde zo’n grote producent van voedsel zijn? Wanneer je dit wilt, dan gaat automatisch de kwaliteit van de aarde, zonder dat we dit überhaupt door hebben,  achteruit. De aarde raakt uitgeput en dieren leiden een onwaardig dierenbestaan in de grote megastallen en wacht alleen nog een vaak wrede dood aan het eind.

Het opmerkelijk nu van de maatregelen die de regering wil nemen is, dat het echte probleem waar het hier om gaat niet als zodanig wordt geregistreerd; het wordt vertaald naar het fenomeen lucht; immers CO2 gaat over de luchtkwaliteit. Toch is het eigenlijke probleem dat we onze aarde hebben verziekt en dat de voedingswaarde van ons voedsel alarmerend achteruit gaat en verziekt is door pesticiden. Het CO2 is een probleem dat eigenlijk van een geheel andere orde is en omdat het gevoel bij lucht in het onbewuste zit, luisteren we niet naar ons gevoel maar denken alles te kunnen analyseren met slim te denken. De lucht wordt vervuild omdat de aarde door en door verziekt is door ons allen omdat we alleen maar op groei en winst uit zijn (inferieur vuur), de natuurlijke intuïtie om een goede beheerder van de aarde te zijn is naar onbewuste regionen verdwenen.

Terug naar de boeren. Persoonlijk vind ik dat ze hun opstand vrij onsympathiek brengen; als de voorzitter van Farmers Defence Force de groep boeren vergelijkt met de joden vernietiging van de WOII [herfst 2019] dan zie je dat vuur op zijn meest onbewuste kant naar buiten is getreden. Maar ook dit is maar één kant van het verhaal; rechtovereind staat dat een groep die ons steeds gediend heeft in onze grote basale behoeften aan voedsel, nu gesteund moet worden met een ruimhartige tegemoetkoming; waarom gaan we niet de prijs betalen wat voedsel écht kost? Ikzelf koop alleen maar biologische producten niet zo zeer voor mijn gezondheid maar om vooral de aarde dankbaar te vieren! Kortom iedereen kan wat doen om boze boeren weer wat realistischer te maken!

Wilma ter Mull

https://wilmatermull.nl/

De beperktheid van het wetenschappelijke denken

Met veel interesse heb ik de discussies tussen Maurice de Hond, Ab Osterhuis en Andreas Voss virologen over de besmettingsgevoeligheid van het Covid-19 virus, gevolgd. Maurice de Hond deed onderzoek naar het belang van schone lucht met luchtfilters die de aerosolen uit de lucht moeten halen. De virologen willen in deze discussies bewijzen dat de anderhalve meter afstand meer resultaat opleveren, dan het zuiveren van lucht.

Dan is er nog een strijd tussen de onderlinge virologen zelf, waarvan de een onderzoekt hoe vochtdruppeltjes zich verspreiden, en de andere groep wil zich alleen maar richten op hoeveel besmettelijk virus er in die druppeltjes zit. [Bron: Volkskrant 7 juli 2020].
Zelf ben ik gefascineerd geraakt in kaartjes van intensieve veeteelt en luchtvervuilings gebieden in Nederland, waar tevens ook het Covid-19 virus het meest heeft toegeslagen! Maar deze visie ben ik vrijwel niet tegengekomen in de media. Het zou ook grote gevolgen hebben voor de landbouw en de industrie. Waar ik voor zou willen pleiten is niet te duaal te denken, het één tegenover het ander, maar breder te kijken naar wat dit virus ons te zeggen heeft.
Wat nu zo bijzonder is, is dat in principe iedereen voor een deel gelijk heeft, maar dat de discussie een ondertoon heeft van gelijk willen hebben; dit is zie je bij Maurice de Hond, waarschijnlijk omdat hij zich niet gehoord voelt; dus wel begrijpelijk.
Wat überhaupt opvalt in discussies over welke ziekte dan ook, is dat er niet verder wordt gekeken dan naar de fysieke verschijnselen van een ziekte; weerstand opbouwen en waarom de één de besmetting als een licht griepje ervaart, terwijl de ander op vreselijke manier stikkend er aan dood gaat.
Persoonlijk ben ik nog altijd verwonderd over het feit dat er tijdens de lockdown, bij de demonstratie op de Dam tegen rassendiscriminatie, er geen besmettingen hebben plaatsgevonden, terwijl de anderhalve meter afstand regel, met voeten werd getreden; dit pleit in principe voor de visie van Maurice de Hond, maar ook dat is wat eenzijdig.

In mijn boek: Ziekte een weg naar bewustwording beschrijf ik dat het coronavirus een uitwas zou kunnen zijn van een eenzijdige vorm van (wetenschappelijk) denken; zoals de ziekte dementie te maken heeft met pijnlijke gevoelens die diep zijn weggestopt zijn in het onbewuste, en zich openbaren op latere leeftijd. In mijn boek: Dementie de ziekte van het verleden, beschrijf ik dit proces. Mijn theorie vindt zijn oorsprong in de elementenleer waar vooral de psychiater C.G Jung veel onderzoek naar heeft gedaan. De vader van de temperamentenleer is Paracelcus die leefde in de vijftiende eeuw. Jung die deze studie verder uitwerkte, wees er op dat ieder mens een neiging heeft een bepaalde voorkeur voor één van de elementen te hebben, zich vertalend in een temperament. Hij maakte de volgende indeling:

  • de intuïtie die zich uitdrukt in vuur; de onbewuste invloed is aarde.
  • de gewaarwording die zich uitgedrukt in de aarde; de onbewuste invloed is vuur.
  • het denken dat zich uitdrukt in het lucht element; de onbewuste invloed is water
  • het gevoel dat zich uitdrukt in het water; de onbewuste invloed is lucht.

In een horoscoop kun je zien welk van de vier element het sterkst is; automatisch ligt het polaire teken dan in het onbewuste en werkt trager, inferieurder.
Het kan in sommige gevallen zo zijn, dat twee polaire elementen om de voorrang strijden en dat kan dan de kans op problemen en of ziekte, vergroten. Vaak is het teken waar de Zon in staat toonaangevend voor het bepalen van het sterkste element in de horoscoop. Omdat de tijd waarin we nu leven haastig is en weinig geconcentreerd, bestaat er een grote kans dat het dominantste element zich sterk in het leven van de betreffende uitvergroot. Dientengevolge kan het ziekteverwekkend werken.

Zo zie je dat bij de corona uitbraak in de lockdown, vooral de oudere mens het slachtoffer werden; niet alleen door het virus, maar ook door grote eenzaamheid. Vanuit de regelgeving van de overheid was weinig gevoel en empathie voor deze stille niet direct actieve groepering. Een groep die heel bewust gevoelsmatig door de jongere generatie gedragen zou moet worden.

Als denken dominant dreigt te worden, dan ligt volgens Jung, het voelen automatisch in het onbewuste en kan niet goed zijn werk doen. De strenge maatregelen bedacht door wetenschappers, neigen er dan ook naar onbewust gevoelloos te zijn. Dit is niet alleen nu bij de corona-uitbraak, maar is de tendens van de wetenschap an sich, gewoon omdat het denken te veel is doorgeschoten in zijn eenzijdigheid. Daarom zou het goed zijn dat de holistische wetenschappen, die overigens niet erkend worden als wetenschap, – en dat is in het kader van eenzijdigheid van het element lucht verklaarbaar -, meer betrokken zouden moeten worden in de wetenschap.

In mijn jarenlange samenwerking met mijn echtgenoot die antroposofisch arts was, hebben we vele diepere verbanden gevonden. Zo ben ik bij elke ziekte er van overtuigd dat je naar de biografie van de betreffende zou moeten kijken om een goed zicht te krijgen op de diepere oorsprong van ziekte. Zoals eerder gezegd, is dit niet mogelijk als een huisarts maar krap tien minuten voor een consult heeft. Hierdoor krijg je vervlakking en oppervlakkigheid en wordt een arts gedegradeerd tot een soort ‘fietsenmaker’ die het betreffende blokkerende onderdeel weer aan de gang moet krijgen.

Nu er op dit moment zoveel planeten retrograde lopen ten opzichte van de positie van de aarde, en we net uit de onze isolatie ontwaakt zijn, is een retrospectieve kijk op ons leven belangrijker dan ooit te voren. De titel van de nieuwsbrief is: de beperktheid van de wetenschap, betreft niet alleen de medische wetenschap, dit proces van eenzijdigheid is eigenlijk op elke vorm van wetenschap in ons leven van toepassing. Het is tijd om onze eigen eenzijdigheden te analyseren niet alleen in het denken maar ook hoe onze intuïtie soms los gezongen raakt van de gewaarwording. Wordt vervolgd zullen we maar zeggen.

Bron: https://wilmatermull.nl/

Pinksteren en zijn betekenis

Niemand weet precies wanneer het vissentijdperk teneinde loopt en het watermantijdperk begint. In ieder geval wordt het de laatste decennia wel duidelijk dat het heel aanstaande is. Het lijden dat onder meer vissen eigen is, ging tweeduizend jaar geleden ons handelen bepalen, beginnend met het archetype van het lijden Jezus Christus, en eindigend met het bewust worden van het lijden in de wereld in zijn algemeenheid. Nu Pinksteren nadert met de symboliek van het neerdalen van spirituele waarheden, die in het denken kunnen worden geïntegreerd, is het goed om hier even bij stil te staan.

De uitbraak van het coronavirus heeft ons wakker geschud in de eenzaamheid die heerst (ouderen) en aan de afstand die beleefd wordt door veel mensen door de anderhalve meter regeling. Wat voorheen  aan eenzaamheid en leed niet werd geregistreerd en waar amper bewustzijn voor was, wordt het ons nu indringend onder de neus gewreven doordat we in een verdunde mate er zelf mee te maken krijgen. Nu het watermantijdperk aanbreekt is het de bedoeling dat we na gaan denken over het leed dat we mensen onbewust vaak aandoen. Het vissentijdperk stond in het teken van het voelen, waterman is het teken van het denken. Denken en voelen zijn elkaars tegenvoeters, dat wil zeggen als één van de twee dominant is, zit automatisch de ander in het onbewuste en werkt minder goed. In mijn nieuwe boek: Ziekte een weg naar bewustwording ga ik dieper op deze materie in omdat onbewuste energieën doordat ze niet primair ervaren worden, potentiële ziekmakers zijn.

Evolutionair gezien wordt de dierenwereld in zijn ontwikkelingsweg onder de mens geplaatst. De mens is primair een denkend wezen en een dier primair een voelend wezen. De vraag die de laatste decennia steeds prangende wordt is: hoe gaan we om met de dierenwereld? Onder de dierenwereld zit de plantenwereld, de etherische bron van ons bestaan en de plantenwereld kan niet bestaan zonder de aarde. Ook hier zien we dat er in deze tijd een bewustzijnsvraag wordt gesteld: hoe gaan we om met de aarde.

Nog nooit in het bestaan van de aarde hebben we zo’n gigantisch gebruik/misbruik gemaakt van: de aarde, dieren en plantenwereld, niet in de laatste plaats omdat we met zoveel zijn; de ongelijkheid tussen arm en rijk wordt steeds maar groter. Een afspiegeling er van is wat er nu in de slachthuizen gebeurt, het is een drama waar maar weinig bewustzijn voor is. Wat blijkt nu, niet alleen dieren hebben daar geleden, maar ook de seizoenarbeiders worden uitgebuit en leven dicht op elkaar tot meerdere glorie van de consument die zo nodig zijn goedkope stukje vlees op de barbecue moet hebben. Je ziet een soort verschuiving waar vroeger het dier werd gebruikt/misbruikt wordt nu de mens ook als een soort ding ingezet om de massa zogenaamd te laten genieten en dat terwijl wij als EU lid democratisch willen zijn. Het lijkt nog verre toekomstmuziek dat dit gaat gebeuren.

What goes the around comes around of meer calvinistisch uitgedrukt: Wat je zaait, zal je oogsten. Het coronavirus is niet alleen ellende, het biedt de kans door zijn grillige ondoorzichtige patroon om bewustzijn voor dit soort dingen te ontwikkelen. Het zou goed kunnen zijn dat die ondoorzichtigheid, – lees geen vat krijgen op de werkelijke bestrijding van het virus-, in principe een zegen voor ons is, omdat we echt moeten gaan nadenken en niet in materialistisch kortetermijndenken verzanden, wat we nu dus nog veel teveel doen. Dit vraagt de nieuwe tijd van ons; we zullen een betere rentmeester moeten worden van de aarde, planten en dierenwereld!

Met toestemming overgenomen van https://wilmatermull.nl/wp/