…voor inspiratie, levenswijsheid en bezinning

Posts Tagged ‘Dalai Lama’

12 juweeltjes van de Dalai Lama deel 2

Als iemand niet naar je glimlacht, wees dan vrijgevig, en bied hem jouw glimlach aan. Niemand heeft meer behoefte aan een glimlach dan mensen die niet naar een ander kunnen glimlachen.

Vandaag is het de juiste dag om lief te hebben, te geloven, en te doen. En vooral om te leven.

Het belangrijkste doel in ons leven is anderen te helpen. En als je hen niet kunt helpen, doe hen dan tenminste geen pijn.

Als je praat herhaal je alleen maar iets dat je al weet. Maar als je luistert leer je misschien iets nieuws.

Maak je geen zorgen als iets niet kan worden opgelost, Als het niet kan worden opgelost, voegt het niets toe er je zorgen over maken.

We kunnen al het andere afwijzen: religie, een ideologie, en alle ontvangen wijsheid. Maar we kunnen niet ontsnappen aan de noodzaak van liefde en compassie. Dat is ware religie. Daar heb je geen tempel, moskee, kerk of synagoge voor nodig, En ook geen ingewikkelde filosofie, doctrine of dogma. Ons eigen hart, onze eigen geest, zijn de tempel. De passende doctrine is compassie. Liefde voor anderen en respect voor hun rechten en waardigheid, ongeacht wie of wat ze zijn: uiteindelijk zijn zij alles wat we nodig hebben.

Volg de 3 R’s: Respect voor jezelf, Respect voor anderen, Responsibility (verantwoordelijkheidsgevoel) voor al je activiteiten.

Zegeningen komen niet van buitenaf, maar van binnenuit. Welke zegeningen we ook ontvangen, ze zijn het gevolg van onze eigen inspanning en onze positieve acties.

Op deze planeet zijn we allemaal een soort toeristen. Niemand van ons kan hier voor altijd blijven wonen. Het langste verblijf is ongeveer honderd jaar. We zullen tijdens ons verblijf moeten proberen om een goed hart te hebben, en om iets positiefs en iets nuttigs te doen. Of we nu een paar jaar leven of een hele eeuw, het zou spijtig en verdrietig zijn als we die tijd zouden doorbrengen met het verergeren van problemen die schadelijk zijn voor andere mensen, dieren en het milieu. Het allerbelangrijkste is een goed mens te zijn.

Als je denkt dat alles de schuld van anderen is, zal je veel te lijden krijgen. Als je je bewust wordt van het feit dat alles uit jouzelf voortkomt, leer je zowel vrede als vreugde kennen.

Waar geluk komt voort uit een gevoel van innerlijke vrede en tevredenheid. Je kunt dit bereiken door het ontwikkelen van altruïsme, liefde en compassie, en door het uitbannen van woede, egoïsme, en hebzucht.

12 juweeltjes van de Dalai Lama

Er zijn slechts twee dagen in het jaar dat er niets kan worden gedaan. De ene heet ‘gisteren’ en de andere ‘morgen’. Vandaag is het de juiste dag om te beminnen, te geloven, te doen en vooral om te Leven.

De mens gedraagt zich verrassend. Hij offert zijn gezondheid op om geld te verdienen. Vervolgens offert hij zijn geld om zijn gezondheid te herstellen. En dan is hij zo bezorgd over de toekomst dat hij niet van het heden geniet. Hij leeft alsof hij nooit zal sterven, en dan sterft hij zonder ooit echt geleefd te hebben.

Denk niet dat mijn stilte voortkomt uit onwetendheid, mijn kalmte uit acceptatie, of mijn vriendelijkheid uit zwakte. Het zijn tekenen van kracht.

Geef degenen van wie je houdt vleugels om te vliegen, wortels om terug te komen, en redenen om te blijven..

Een hart vol liefde en mededogen is de belangrijkste bron van innerlijke kracht, wilskracht, geluk en mentale rust.

Als je denkt dat je te klein bent om een verschil te maken, probeer dan eens om met een muskiet te slapen.

Laat anderen niet je innerlijke vrede vernietigen.

De planeet heeft niet nòg meer succesvolle mensen nodig. De planeet heeft dringend behoefte aan vredestichters, genezers, restaurateurs, verhalenvertellers, en allerlei soorten mensen die liefhebben.

Slechts één positieve gedachte ’s morgens kan heel je dag veranderen.

Onthoud dat de beste relatie er een is waarin je liefde voor elkaar groter is dan je behoefte aan elkaar.

Ik heb ondervonden dat de grootste mate van innerlijke rust het gevolg is van liefde en compassie. Hoe meer we om het geluk van anderen geven, hoe groter ons gevoel van welbevinden. Het cultiveren van hechte, warme gevoelens voor anderen stelt je geest automatisch op zijn gemak. Het is de ultieme bron van succes in het leven.

Denk er elke dag aan als je wakker wordt: ‘Vandaag heb ik het geluk om te leven, ik bezit een kostbaar menselijk leven, dat ga ik niet verspillen. Ik ga mijn energie gebruiken om me te ontwikkelen, om mijn hart verder open te stellen voor anderen, om verlichting te bereiken ten behoeve van alle wezens. Ik ga vriendelijke gedachten koesteren tegenover anderen. Ik zal niet boos worden, of slechte gedachten over anderen hebben. Ik ga het leven van anderen zoveel ik kan begunstigen’.

 

 

Vertaling Hansjelle Dijkstra

 

 

Behind Our Anxiety, the Fear of Being Unneeded by the Dalai Lama

In many ways, there has never been a better time to be alive. Violence plagues some corners of the world, and too many still live under the grip of tyrannical regimes. And although all the world’s major faiths teach love, compassion and tolerance, unthinkable violence is being perpetrated in the name of religion.

And yet, fewer among us are poor, fewer are hungry, fewer children are dying, and more men and women can read than ever before. In many countries, recognition of women’s and minority rights is now the norm. There is still much work to do, of course, but there is hope and there is progress.

How strange, then, to see such anger and great discontent in some of the world’s richest nations. In the United States, Britain and across the European Continent, people are convulsed with political frustration and anxiety about the future. Refugees and migrants clamor for the chance to live in these safe, prosperous countries, but those who already live in those promised lands report great uneasiness about their own futures that seems to border on hopelessness.

Why?

A small hint comes from interesting research about how people thrive. In one shocking experiment, researchers found that senior citizens who didn’t feel useful to others were nearly three times as likely to die prematurely as those who did feel useful. This speaks to a broader human truth: We all need to be needed.

Being “needed” does not entail selfish pride or unhealthy attachment to the worldly esteem of others. Rather, it consists of a natural human hunger to serve our fellow men and women. As the 13th-century Buddhist sages taught, “If one lights a fire for others, it will also brighten one’s own way.”

Virtually all the world’s major religions teach that diligent work in the service of others is our highest nature and thus lies at the center of a happy life. Scientific surveys and studies confirm shared tenets of our faiths. Americans who prioritize doing good for others are almost twice as likely to say they are very happy about their lives. In Germany, people who seek to serve society are five times likelier to say they are very happy than those who do not view service as important. Selflessness and joy are intertwined. The more we are one with the rest of humanity, the better we feel.

This helps explain why pain and indignation are sweeping through prosperous countries. The problem is not a lack of material riches. It is the growing number of people who feel they are no longer useful, no longer needed, no longer one with their societies.

In America today, compared with 50 years ago, three times as many working-age men are completely outside the work force. This pattern is occurring throughout the developed world — and the consequences are not merely economic. Feeling superfluous is a blow to the human spirit. It leads to social isolation and emotional pain, and creates the conditions for negative emotions to take root.

What can we do to help? The first answer is not systematic. It is personal. Everyone has something valuable to share. We should start each day by consciously asking ourselves, “What can I do today to appreciate the gifts that others offer me?” We need to make sure that global brotherhood and oneness with others are not just abstract ideas that we profess, but personal commitments that we mindfully put into practice.

Each of us has the responsibility to make this a habit. But those in positions of responsibility have a special opportunity to expand inclusion and build societies that truly need everyone.

Leaders need to recognize that a compassionate society must create a wealth of opportunities for meaningful work, so that everyone who is capable of contributing can do so. A compassionate society must provide children with education and training that enriches their lives, both with greater ethical understanding and with practical skills that can lead to economic security and inner peace. A compassionate society must protect the vulnerable while ensuring that these policies do not trap people in misery and dependence.

Building such a society is no easy task. No ideology or political party holds all the answers. Misguided thinking from all sides contributes to social exclusion, so overcoming it will take innovative solutions from all sides. Indeed, what unites the two of us in friendship and collaboration is not shared politics or the same religion. It is something simpler: a shared belief in compassion, in human dignity, in the intrinsic usefulness of every person to contribute positively for a better and more meaningful world. The problems we face cut across conventional categories; so must our dialogue, and our friendships.

Many are confused and frightened to see anger and frustration sweeping like wildfire across societies that enjoy historic safety and prosperity. But their refusal to be content with physical and material security actually reveals something beautiful: a universal human hunger to be needed. Let us work together to build a society that feeds this hunger.